แค่ ผ่านมาให้คิดถึง

“ผมจะรออยู่ที่นี่จนกว่าคุณปีจะกลับ” น้ำเสียงทุ้มเบาแต่เป้าหมายหนักแน่นเปล่งเสียง ปลายนิ้วเรียวยาวดันแก้วเปล่าที่เขาต้องการเติมเครื่องดื่มสีอำพันเลื่อนไปข้างหน้า ภีรวัฒน์ส่งสัญญาณให้ชาติชายด้วยการชูนิ้วชี้เรียวยาวของเขาขึ้นกลางอากาศแทนการส่งเสียงร้องขอแอลกอฮอล์เพิ่ม
เขาต้องการมันอีก
เขาต้องการเครื่องดื่มที่จะช่วยเติมแต่งความอภิรมย์ แต่จากสีหน้าของเขาที่ฉันแอบมอง ฉันไม่คิดว่าเขากำลังอยู่ในช่วงเวลาน่าอภิรมย์สักเท่าไหร่
เขามาที่นี่
เขามาที่นี่ทำไมกันนะ
หรือว่าเขามาเพราะว่าเขาคิดถึงฉัน คิดถึงไม่น้อยไปกว่าที่ฉันกำลังคิดถึงเขา หรือบางทีเขาอาจจะคิดถึงฉันมากกว่าที่ฉันคิดถึงเขาก็ได้นะ
เขามาคนเดียว ภรรยากับลูกชายของเขาล่ะ? เขาเอาสองคนนั้นไปทิ้งไว้ที่ไหน? หรือว่าเขาแยกทางกันแล้ว จะเรียกว่าแยกทางได้ไหมในเมื่อสองคนนั้นอยู่กินกันในฐานะสามีภรรยาโดยไร้พิธีรีตอง พวกเขาไม่มีแม้กระทั่งเอกสารทางราชการยืนยันสถานะสามีภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย
“ยายโง่ ทำไมยังโง่ดักดานอยู่อย่างนี้อีก” ฉันตะโกนก้องด่าตัวเองในหัว