เผด็จศึกซาตาน

ชายหนุ่มค่อยๆ ไล้หลังมือไปตามวงหน้าเรียวขาวซ้ายทีขวาทีอย่างต้องการปลุกอารมณ์อันน่าพิศวงให้เกิดขึ้นอีกครั้ง และเขาคิดว่าทำมันสำเร็จ เพราะตอนนี้เสื้อผ้าที่หล่อนกอดอยู่ร่วงลงไปกองบนหลังเท้าเขาเสียแล้ว ดวงตาสุกใสคู่นั้นปิดสนิทอย่างหวาดกลัว แต่ริมฝีปากกลับเผยอน้อยๆ อย่างเชิญชวน

“ยาหยี...เธอต้องการอะไรบอกฉันมาเถอะ ฉันช่วยเธอได้ที่รัก”

“ไม่...ไม่...ฉันไม่ต้องการอะไร...ทั้งนั้น อา...ดอม...”

ปราณันต์หายใจหอบถี่เมื่อเขาเลื่อนมือจากกรอบหน้าลงลูบไล้ลำคอระหงของหล่อน ฝ่ามือเขาร้อนผ่าวในขณะที่ผิวเนื้อหล่อนเย็นเฉียบ แล้วเพียงไม่นานผิวเนื้อหล่อนก็ได้ร้อนผ่าวเช่นกัน

“ยาหยี...เคยให้ใครทำอย่างนี้หรือเปล่า..” เขาถามขณะดันเลขายาหยีไปชิดผนังห้อง แหวกสาบเสื้อคลุมของหล่อนให้แยกออกด้วยนิ้วร้อนๆ ก่อนจะก้มลงไปหมายจะสูดดมกลิ่นสาวให้สมดังปรารถนา แต่ทว่า....

****คำเตือน
นิยายเรื่องนี้มีฉากข่มขืน 1 ฉากนะคะ ใครไม่ชอบให้ผ่านค่ะ นักเขียนเขียนเรื่องนี้นานมากแล้ว ถ้าแก้ไขฉากนี้ ต้องแก้ทั้งเรื่องเลย บอกกล่าวกันก่อน ไม่โกรธกันนะคะ (สมัยโน้นเขาฮิตนิยายแบบนี้จริงๆ ตอนนี้เลิกเขียนแล้ว พระเอกเราเดี๋ยวนี้ แสนดีและน่ากินทุกคนค่า อัปเดตคำเตือน มีนาคม 2564)