ชะตารักนางรอ

แม่ทัพหยางเหวินเย่ทิ้งภรรยาหลังแรกวิวาห์
ปล่อยให้นางรอนานกว่าห้าปีจึงยอมพบหน้า
ทว่าเถียนเถียนน้อยกลับมิได้อัปลักษณ์ดั่งที่จำได้
ดวงตาสีน้ำผึ้งนั่นก็อันตราย
ล่อลวงหัวใจไร้รักให้กลับมาเต้นแรงอีกครั้ง...

******************************************

‘นางสูญเสียบิดา ยังโวยวายน้อยกว่าเจ้าเสียอีก!’

ประโยคของท่านพ่อ ช่วยให้หยางเหวินเย่ได้สติขึ้นมาบ้าง เขายอมเข้าพิธีโดยไม่ปริปากบ่น ในเมื่อสาวน้อยหน้าตาอัปลักษณ์ยังอดทนต่อความสูญเสียได้ แม่ทัพมากฝีมืออย่างเขาก็ควรจะอดทนได้มิต่างกัน หยางเหวินเย่อดทนจนกระทั่งนาทีที่ถูกบิดาบังคับให้ร่วมหอกับนาง

“นอนมิหลับหรือ”

หยางเหวินเย่เอ่ยถามเจ้าสาวที่นอนขยับตัวไปมาอยู่บนพื้น

“ท่านพี่เจ้าคะ เถียนเถียนมีเรื่องอยากจะถาม” นางลุกขึ้นนั่งและมองตรงไปยังเจ้าบ่าวจำเป็น

“สงสัยอะไรก็ถามมา”

“ทราบดีว่าท่านพี่จะไม่มีวันรักข้า แต่เถียนเถียนอยากจะขออนุญาตรักท่านพี่ได้หรือไม่”

นึกไม่ถึงว่าจะได้ยินคำขอเช่นนี้จากภรรยาอัปลักษณ์ แต่จะให้ใจร้ายตัดรอนสาวน้อยที่ไม่เหลือใครก็คงจะอำมหิตมากไปสักหน่อย หากยอมอ่อนข้อลงสักเล็กน้อยเพื่อให้นางได้มีอะไรยึดเหนี่ยวในภายภาคหน้า ก็มิใช่เรื่องผิดอันใดมิใช่หรือ

“เจ้ารักข้าได้ แต่ย่อมจะเป็นแค่รักข้างเดียว”

“รักข้างเดียวก็ดีมากพอแล้ว”

****************************
เทียนเหอขอฝากผลงานเรื่องใหม่ไว้ในอ้อมใจด้วยนะคะ
เป็นนิยายจีนโบราณรักหวานซึ้ง หวังว่าทุกท่านคงประทับใจ
ขอให้มีความสุขในการอ่าน
ฝากติชมและให้หัวใจเทียนเหอด้วยนะคะ

พูดคุยกันได้ที่เฟซบุ๊ก เทียนเหอ นักเขียน
หรือแฟนเพจ เทียนเหอ มีนัมมาร์ได้เลยค่ะ

กราบขอบพระคุณล่วงหน้าสำหรับทุกยอดดาวน์โหลดค่ะ

ปล. แนะนำให้ซื้อผ่านเบราเซอร์ เพราะซื้อผ่าน Apple ราคาจะสูงกว่าค่ะ