เสน่หา... หนี้​แค้น​ซาตาน​

ต่อเทพ ชายหนุ่มที่มีเรื่องราวในอดีตฝังใจ นานนับวันความเจ็บปวดยิ่งทวีคูณ​มากขึ้น เขาฝันเห็นเรื่องราวเลวร้ายในอดีต​ซ้ำๆ​
ในวันนี้เขาทนความเจ็บปวดที่มีต่อไปไม่ไหว​อีกแล้ว อุบัติ​การล้างแค้นจึงได้เริ่มขึ้น​ เมื่อเขาหาตัวการของเหตุ​เลวร้ายในอดีต​จนพบ​ ชายที่มีแต่ตัณหา​ ราคะ​ สร้างตราบาปให้​ชีวิตของเขา​ แต่มันกลับใช้ชีวิตอยู่อย่างสุขสบายกับลูกสาวอันเป็นที่รัก​ และเขาจะเป็นผู้พรากกระชากหัวใจของคนชั่วช้าอย่างมันออกมาเอง​ ปฏิบัติ​การสะสางหนี้แค้นได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว

........................

"ปล่อยฉัน! " เมื่อรู้ว่าใครเป็นคนรับร่างอุ้ยอ้าย​ของเธอไว้ได้ทัน​ หญิงสาวรีบสะบัดหนีอย่างนึกกลัว​ กลัวเขาจะทำร้ายเธอกับครอบครัวของเธออีก
เมื่อเห็นว่าหยดเทียน​หน้าซีดตาตื่น​ ทำท่าทีกลัวเขา ต่อเทพจึงยอมปล่อยหญิงสาว​แต่โดยง่าย​ เขามาที่นี่เพื่อตกลงกับเธอดีๆ

"ฉันมีเรื่องอยากคุยกับเธอ"

"แต่ฉันไม่มีเรื่องอะไรที่จะพูดกับคุณอีก​ คุณ​มาทางไหนกรุณากลับไปทางนั้น" หยดเทียนบอกเสียงเรียบ​ ครั้งสุดท้ายที่พบกัน​ เธอจำได้ดีว่าเขาทำอะไรกับเธอไว้บ้าง​

"ฉันอยากคุยกับเธอเรื่องเด็กในท้อง" เมื่อเห็นว่าหยดเทียนกำลังทำท่าจะเดินหนี​ ชายหนุ่ม​รีบพูดขึ้นมาทันที

" เรื่องของเด็กในท้องฉัน? "หยดเทียนทวนคำพูดของชายหนุ่ม​ หม่นคิ้วอย่างสงสัย

"เด็กในท้องเธอเป็นลูกของฉัน" ต่อเทพบอกเสียงเข้มด้วยใบหน้าที่จริงจัง

"คุณมั่นใจได้ยังไงว่าเด็กในท้องของฉันเป็นลูกของคุณ" หยดเทียนแค่นยิ้มถาม​ เธอเองยังไม่รู้เลยว่าเด็กในท้องเป็นลูกของใคร​ เขาจะมารู้ดีไปกว่าเธอได้ยังไง

"ฉันรู้ก็แล้วกันน่า" ต่อเทพตอบไม่เต็มเสียง​ กลัวลุงชวนที่ยืนอยู่ไม่ไกลได้ยินเข้า
หยดเทียนมองชายหนุ่ม​แล้วเหมือนจะเข้าใจท่าทีของเขา

" คุณ​กลับไปเถอะ​ เด็กในท้องของฉันไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ เด็กคนนี้เกิดจากหนี้แค้นที่คุณมอบให้ฉันกับพ่อของฉัน​ ไม่ต้องห่วง​ ฉันจะเลี้ยงเขาให้ดีที่สุด​ ไม่ให้เขาไปยุ่งเกี่ยว​กับคุณหรือลูกน้องทั้ง5คนของคุณแน่" หยดเทียนน้ำตาคลอบอก​ ใบหน้าสวยยังคงเจ็บปวดเสมอเมื่อคิดถึงเหตุการณ์​ในวันนั้น

" มันไม่ใช่อย่างที่เธอคิดนะหยดเทียน"

" มีอะไรกันหรือเปล่าลูก? คุณ​ต่อ!! "เกรียงไกร​ที่เห็นลูกสาวหายไปนาน​ จึงเข็นรถของตัวเองมาตามหา​ แล้วเขาต้องตกใจเมื่อเห็นต่อเทพกำลังยืนคุยกับลูกสาวของเขา

"ไม่มีอะไรค่ะคุณ​พ่อ​ เขากำลังจะกลับแล้ว" หยดเทียนหันมาฝืนยิ้มบอกบิดา

" ฉันไม่กลับจนกว่าเราจะคุยกันให้รู้เรื่อง"ต่อเทพเริ่มเสียงเข้ม​ คนอย่างเขาความอดทนต่ำ​อารมณ์​ขึ้นง่าย

"ผมขอร้อง​ เลิกยุ่งกับเราสองคนพ่อลูกเถอะครับ​ ตอนนี้พวกเราก็ลำบากมากพอแล้ว" เกรียงไกร​ยกมือไหว้เอ่ยขอร้องอย่างหมดปัญญา​ เขาทำได้แค่นี้​ ดีที่สุดสำหรับเขาแล้ว
หยดเทียนทนเห็นพ่อต้องยกมือไหว้ร้องขอชายหนุ่ม​ตรงหน้าแล้วอดสงสารไม่ได้​ หญิงสาวนั่งลงข้างรถเข็นของบิดา​ จับมือของพ่อไว้มั่น​
สองพ่อลูกมองหน้ากันพาลน้ำตาจะไหล​ พวกเขามันไม่มีปัญญาปกป้องตัวเอง​ ทำได้แค่ยกมือไหว้ร้องขอความเมตตา

"วันนี้ฉันไม่ได้มาเพื่อจะทำร้ายใคร​ ฉันแค่อยากมาคุยด้วย" ต่อเทพเอ่ยขึ้น​ อดจะสงสารสองพ่อลูกนี้ไม่ได้​ แต่ถ้าจะให้เขาอภัยให้พ่อของหยดเทียน​ เขาก็ทำไม่ได้เหมือนกัน​ เกรียงไกร​เป็นต้นเหตุทำให้ครอบครัว​ของเขาแตก​แยก ทำให้พ่อของเขาต้องฆ่าแม่​ และฆ่าตัวตายตาม​ เขาไม่อาจให้อภัยเกรียงไกร​ได้จริงๆ

" คุณ​อยากพูดอะไรก็ว่ามาเถอะค่ะ​ ฉันกับพ่อพร้อมจะฟังแล้ว" หยดเทียนยืนขึ้นประชันหน้าเอ่ย​ ถ้าเขาคุยแล้วยอมกลับไป เธอก็จะคุยกับเขา

"ฉันต้องการรับผิดชอบเด็กในท้อง"

"คุณ​อยากรับผิดชอบลูกของฉันทำไม​ เด็กคนนี้อาจไม่ใช่ลูกของคุณก็ได้​ หรือเป็นเพราะคุณ​อยากรับผิดชอบแทนลูกน้องของคุณ"

" ไม่ใช่​ เด็กคนนี้คือลูกของฉัน"

"คุณแน่ใจได้ยังไง​ เด็กคนนี้เกิดมาในวันที่คุณพาลูกน้องมาทำร้ายฉันกับพ่อ​ ฉันเองยังไม่แน่ใจเลยว่าเด็กคนนี้เป็นลูกของใคร"

" วันนั้นไม่ได้เกิดอะไรขึ้นทั้งนั้น"ต่อเทพอธิบายหน้านิ่ง

" ไม่ได้เกิดอะไรขึ้นได้ยังไง​ ฉันมีสติจำได้หมดทุกอย่าง"หยดเทียนเริ่มเถียง

" แล้วตอนที่เธอหมดสติไปล่ะ​ เธอจำได้มั้ย? "

"........ "หยดเทียนนิ่งเงียบทำหน้าคิดตาม​ แต่ถึงเธอจะจำไม่ได้​ แต่ก่อนที่เธอจะหมดสติไป​ พวกนั้นกำลังลวนลามเธออยู่​

"ทุกอย่างหยุดแค่นั้น​ มันเป็นแผนการของฉันที่อยากให้เธอกับพ่อของเธอเข้าใจผิดไปเอง"ต่อเทพสารภาพความจริง

"คุณ​จะบอกว่าฉัน.... "

" ใช่​ เธอไม่ได้ถูกลูกน้องของฉันข่มขืน"...