รติกานต์ ผ่านฝัน (Dream Mind)

“คุณไม่คิดบ้างเหรอว่านี้ไม่ใช่ความฝัน แต่เป็นอีกโลกนึง”
“ยังไง?” คำถามที่ผมถามไปและคิดว่ามันน่าจะชัดเจนแล้วแต่คนอีกคนกลับทำท่าเหมือนกับว่าไม่เข้าใจ
“งั้นเอาใหม่นะ คือผมจะบอกคุณว่า ผมเองก็มีตัวตนในโลกนี้ซึ่งเป็นโลกของผม คุณลองคิดดูนะว่าถ้าวันหนึ่งมีคนไปบอกคุณว่า คุณไม่มีตัวตนเพราะคนคนนั้นกำลังฝันอยู่ เป็นคุณๆ จะเชื่อไหมหล่ะ”
“คงไม่เชื่อ” คนคิดตามรีบตอบทันที
“ใช่ไหมหล่ะ ผมถึงไม่เชื่อคุณไง แต่ถ้ามาลองคิดดูอีกทีว่า บางทีโลกของคุณกับผมมันอาจจะมีอยู่ทั้งคู่ มันอาจจะขนานกันอยู่ หรืออะไรก็แล้วแต่ที่ทำให้คุณสามารถเข้ามาในโลกของผมตอนนี้ อาจจะเพราะความบิดเบี้ยวของจักรวาล หรือช่วงเวลา ซึ่งอันนี้ช่างมันไปก่อนเพราะเราคงหาคำตอบไม่ได้แน่ แต่ที่ผมจะบอกคุณคือ ที่นี่เป็นโลกของผม และทุกอย่างมันก็คือความจริง”
“นี่เราจะบอกพี่ว่า พี่สามารถข้ามโลกได้เหรอ คิดแล้วโคตรเท่เลยกู” คนนั่งฟังทำตาโตด้วยความตื่นเต้นในสิ่งที่ผมพยายามจะสื่อ ซึ่งมันอาจจะดูบ้ามากนะที่อยู่ๆ จะมีคนมาบอกว่าสามารถข้ามโลก ข้ามมิติได้
“ไม่รู้ดิ แต่ถ้ามันเป็นอย่างที่คุณว่ามา มันก็คงจะเป็นแบบนั้น” ผมตอบแต่ก็ไม่ได้แน่ใจเท่าไรนัก
“แล้วกานต์ไม่คิดบ้างเหรอว่า บางทีที่นี่อาจจะเป็นเมืองผีที่คอยหลอกหลอนคนที่นอนหลับฝัน พี่เคยได้ยินพวกผู้ใหญ่เล่าให้ฟังอยู่บ้างนะ” เอากับมันสิครับ มันมาหาว่าผมเป็นผีแล้วเนี่ย
“ท่าจะบ้านะคุณอะ ถ้าผมเป็นผีผมจะมานั่งหลอนนั่งตกใจคุณตั้งแต่แรกหรอ”
“เห้ย พี่พูดจริงนะ บางทีกานต์อาจจะเป็นผีก็ได้”
“ถ้าในโลกของคุณเรียกผมว่า ‘ผี’ งั้นในโลกของผม คุณก็คงเป็น ‘ผี’ เหมือนกันนั่นแหละ”
ผมหันไปทำตามขวางใส่คนตัวโตที่ทำหน้าทำตาประหลาด
“ไม่เป็นไรหรอก ถ้าผีจะน่ารักขนาดนี้ พี่ก็ยอมให้หลอก”
“เพ้อเจ้อ แบบนี้เค้าเรียกว่าคนหล่อ”