โซ่เสน่หาภรรยาจ้าง

หากเข้ามาพบราคาหนังสือเกินกว่า 89 บาท ให้รอโปรโมชั่นรอบถัดไปนะคะ ภาวะเศรษฐกิจแบบนี้ไรท์อยากให้นักอ่านทุกท่านซื้อในราคาที่ไม่แพงค่ะ ^_^ ขอฝากนิยายไว้ด้วยนะคะ และขอขอบคุณล่วงหน้าสำหรับการสนับสนุนของคุณนักอ่านทุกท่านค่ะ
++++++
...คำโปรย...
นอกจากสถานการณ์ในตอนนั้นจะบีบบังคับให้ ‘จันทร์วาด’ ต้องพลีกายให้กับนักธุรกิจกึ่งมาเฟียอย่าง ‘อีธาน’ อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้แล้ว หลังจากนั้นเขายังบังคับให้เธอไปเป็นภรรยาว่าจ้างเพื่อตบตาใคร ๆ อีก และนั่นทำให้ก่อเกิดหนึ่งชีวิตน้อย ๆ ขึ้นมาโดยที่เธอไม่ทันได้ตั้งตัว

“เธอรู้ใช่ไหมว่าต้องทำอะไรบ้าง” เขาถามด้วยเสียงแหบพร่า

“รู้ค่ะ ฉันต้องทำทุกอย่างตามที่คุณต้องการ เพื่อให้คุณพอใจ” ในขณะที่เธอตอบเสียงสั่น

“ดี...เริ่มจากถอดเสื้อผ้าออกให้หมด” นั่นคือคำสั่งแรกของเขา

เธอกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก ก่อนจะค่อย ๆ ยืนขึ้นแล้วปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตนเองออกด้วยอาการเซไปเซมา

มือหนาประคองเธอไว้พร้อมกับคอยมองทุกการกระทำของเธอตาไม่กระพริบ

แก้มสาวร้อนผ่าวแดงฉ่าไม่กล้ามองคนตรงหน้าเมื่ออาภรณ์เล็กจิ๋วสองชิ้นสุดท้ายถูกถอดออกไป

สองแขนพยายามปกปิดส่วนสงวนทั้งบนล่างแต่ทว่าก็ดูไม่ค่อยช่วยอะไรนัก เธอเห็นเขามีท่าทางเหมือนจะอมยิ้มปนขำ นั่นยิ่งทำให้ความมั่นใจที่ว่าตัวเองทำได้ติดลบลงไปอีก

“นั่งลง” เขาตบบนโซฟาข้างตัวด้วยรอยยิ้ม เธอจึงลงไปนั่งพร้อมกับสาละวนปิดนู่นปิดนี่ พอมารู้ตัวอีกทีคุณอีธานก็ลงไปนั่งคุกเข่าที่พื้นตรงหน้าเธอเรียบร้อยแล้ว

“ชันเข่าขึ้นแล้วอ้าขาออกกว้างๆ” เขาสั่งด้วยประกายตาแวววาวอยากรู้อยากเห็น

เธอทำตามอย่างสั่นเทา ชันเข่าขึ้นและอ้าขาออก แต่ก็ยังไม่กว้างพอที่เขาต้องการ มือหนาจึงจับขาของเธอให้แยกออกอีก
======

เมื่อรอรับยาเรียบร้อยแล้วจันทร์วาดก็เดินกลับออกมา ในหัวคิดกังวลอะไรมากมายไปหมด จนเผลอเดินชนคนที่สวนมา “อุ๊ย! ขอโทษค่ะ”

“ซุ่มซ่ามไม่เปลี่ยนเลยนะ” อีกฝ่ายกล่าวเคล้าเสียงหัวเราะ เขาจำได้ว่าเธอเดินชนเขาแบบนี้ที่ห้างสรรพสินค้าที่เขาไปติดต่อร่วมทุนหลังจากที่ผ่านค่ำคืนนั้นด้วยกันครั้งแรก

น้ำเสียงและการหยอกเย้าแบบนี้จะเป็นใครไปไม่ได้เลยนอกจาก “คุณอีธาน!”

“เธอมาฝากท้องเหรอ” อีธานถามยิ้ม ๆ

“เอ่อ เปล่าค่ะ ฉันไม่สบายนิดหน่อยก็เลยแวะมาหาหมอเฉย ๆ” เธอรีบโกหกเขาเพราะตั้งตัวไม่ทันและยังตัดสินใจไม่ได้ว่าจะบอกเขาดีหรือไม่

นัยน์ตาคมมองขึ้นไปยังป้ายแผนกสูตินรีเวทแล้วมองกลับมาที่ใบหน้าหวานอีกครั้ง “ที่แผนกสูตินรีเวทนี่นะ”