(อ้อนรัก)เนรมิต

“ยิหวา…” เนรมิตวางเธอลงบนเตียงกว้างสีขาว
“คุณเนรมิต…” เธอปรือตาขึ้นมามอง แขนยังคงคล้องอยู่ที่ลำตอเขาอยู่ทำให้ตอนนี้กลายเป็นว่าเนรมิตคร่อมตัวเธอไว้อยู่
“คุณ…มันเจ้าเล่ห์!” เธอว่าให้ ปากอิ่มแดงระเรื่อเม้มเข้าหากัน และเผยอออก รู้สึกถึงไอ้ร้อนจากร่างเพราะฤทธิแอลดกอฮอล์ทำให้เธอไม่สบายตัว อยากจะถอดชุดออกไปให้พ้นร่างแต่ก็ไม่มีแรงเธอมึนงง ภาพตรงหน้ามันหมุนๆไปหมด
“ผมเจ้าเล่ห์ยังไง…” มุมปากยกขึ้นยิ้มสายตาเอาแต่จับจ้องใบหน้าหวานเยิ้ม
“คุณชอบฉวยโอกาสจากฉัน…ชอบมาจูบ…”
“งั้นเหรอ…แล้วคุณชอบที่ผมจูบคุณไหม…ยิหวา” เท้าแขนไว้ข้างหนึ่งอีกข้าง ยกมือใหญ่ขึ้นมาเกลียผมออกจากใบหน้าเธอ
“ชอบ…ไม่…ฉันไม่ชอบ”
“เอายังไงกันแน่ ชอบหรือไม่ชอบ” เนรมิตไม่รอฟังคำตอบแล้ว จูบก่อนแล้วค่อยมาฟังที่หลังแล้วกัน เขาโน้มหน้าลงไปจูบปากอิ่ม เนรมิตบดจูบอย่างร้อนแรง มือใหญ่ประคองใบหน้าไว้ เรียวลิ้นดูดดื่มความหอมหวานที่มีรสชาติแอลกอฮอล์หลงเหลืออยู่  จากนั้นผละออกมาอย่างอ่อยอิ่ง
“ชอบหรือไม่ชอบที่ผมจูบคุณ”  เสียงแหบพร่ากระซิบถาม
“ยิหวา…”เรียกชื่อคนที่แทบจะไม่มีสติอีกครั้ง เขาก้มลงหอมแก้มนุ่มอย่างเต็มรัก
“ฉัน…” พูดออกมาได้แค่นั้นเจ้าตัวก็คอพับหลับไปแล้ว เนรมิตหงุดหงิดนิดหน่อยที่ไม่ได้ยินคำตอบจากปากเธอ แต่ก็ช่างเถอะเขายันตัวลุกขึ้น ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออกจากตัว สายตาก็จับจ้องไปยังร่างเล็กที่หลับสนิทไม่รู้เรื่อง จากนั้นก็ลงมือจัดการเสื้อผ้าอาภรของเธอไปด้วย
“อยากจะรู้จัง ถ้าพรุ่งนี้คุณตื่นขึ้นมาคุณจะทำยังไง …ยิหวา” ใบหน้าหล่อเหลายิ้มออกมากับเหตุการณ์ล่วงหน้า