วรรณคดีไทย เมขลา-รามสูร

เมื่อเทพธิดา "เมขลา" ขโมยดวงแก้ววิเศษจากปราสาทของพระอินทร์ชูดวงแก้วส่องแสงแวววาว ร้องรำทำเพลงตามหมู่มวลเมฆด้วยความสำราญใจ ครั้งนั้น "รามสูร" อยากช่วย "พระราหู" สหายรัก จึงคิดจะจับตัวเมขลา หวังจะได้รับความดีความชอบตอบแทนจาก "พระอินทร์" การติดตามไล่ล่าเมขลาจึงเกิดขึ้น.. ครั้นรามสูรไล่จับเมขลาเป็นพัลวัน ทว่า.. เมขลานั้นหลบเลี่ยง ชูดวงแก้วฉวัดเฉวียนแสงแล่นแปลบปลาบ สว่างวาบ บนท้องฟ้า รามสูรโกรธา ขว้างขวานเพชรออกมา สะเทือนแผ่นฟ้า ครืน ครืนน.. เปรี้ยงปร้าง.. สนั่นพสุธา ก่อเกิดเป็นตำนวนเล่าขานกันสืบมา..