ฤดูร้อนของธันวา

ความสัมพันธ์ที่ขีดเส้นไว้อย่างชัดเจน พังทลายลงไปในพริบตา

เธอที่เปรียบเสมือนความอบอุ่นในฤดูหนาว เป็นสิ่งเดียวที่เขาไม่อาจตัดใจได้

หากความสัมพันธ์ที่มีอยู่ทำให้เธอต้องหลุดลอยไป เช่นนั้นเขาก็จะทำทุกวิถีทางที่จะทำลายมันด้วยมือตนเอง

เพื่อที่เขาจะไม่เสียเธอไป...

เพื่อที่เธอจะเป็นของเขาไปตลอดกาล...


เมษาบอกไม่ถูกว่าความรู้สึกประหลาดเหล่านี้คืออะไร เธอทั้งเสียใจและผิดหวัง แต่ไม่รู้ว่าทำไมตัวเองโดนเขาทำกันถึงขนาดนั้น เธอกลับไม่เกลียดเขาเลยแม้แต่น้อย

หรือเพราะเขาเป็นพี่ชายเธออย่างนั้นหรือ...

เมษาคิดมาถึงตรงนี้ เธอก็ไม่อยากจะคิดอีก ร่างเล็กลุกขึ้นมา แล้วรีบปลดกระดุมออก เพื่อเปลี่ยนเสื้อตัวใหม่ จะอย่างไรเธอก็ต้องไปมหาวิทยาลัยพร้อมพี่ชาย เธอไม่อยากให้เขาต้องรอนาน เมษารีบปลดบราที่เปรอะเปื้อนไปด้วยออก
มือเรียวควานหาบราตัวใหม่มาสวมใส่ แต่ยังไม่ทันที่เธอจะได้ติดตะขอให้เรียบร้อยดี เธอกลับต้องตะลึงงัน เมื่อร่างสูงของผู้เป็นพี่ชายมาอยู่ด้านหลังเธอตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้

อุณหภูมิที่เยือกเย็นจากตัวเขา กลับทำให้ตัวเธอรู้สึกร้อนซ่านขึ้นมา เธอพยายามควบคุมหัวใจตัวเองไม่ให้เต้นแรง ยามเมื่อเธอเอ่ยเรียกชื่ออีกฝ่าย

“พี่ธัน...”

ตาเธอสบเข้ากับนัยน์ตาสีดำสนิทของเขาผ่านกระจก ร่างสูงเพียงจ้องมองเธอนิ่งๆ ก่อนจะแย้มยิ้มอย่างอ่อนโยน

“พี่ติดให้นะ...”