รัก(ษ์)ร้าย

ความผูกพันในวัยเยาว์นำไปสู่การผูกมัดชั่วนิรันดร์
_________________________________

*** ตัวอย่างในเล่ม ***

“พ่อทิ้งน้องอัณณ์ไปคนนึงแล้ว...ฮึก น้าโรมจะไม่ทิ้งน้องอัณณ์ไปอีกคนใช่ไหมคะ”

หล่อนเงยมองเขาผ่านม่านน้ำตา ชายหนุ่มผละมาเกลี่ยซับ สบผสานกับหลานสาวนิ่งนาน

“น้าโรมจะไม่มีวันทิ้งน้องอัณณ์ค่ะ”

“จริง...นะคะ”

“น้าสัญญา”

เขาชูนิ้วก้อยขึ้นตรงหน้าเธอ พอจะเรียกรอยยิ้มที่เคยสดใสของเด็กหญิงได้บ้าง อัณศยามนยกนิ้วเกี่ยวคล้องก่อนที่น้าชายจะสวมกอดเธออีกครั้ง ย้ำให้รู้ว่าเธอคือคนสำคัญในชีวิต เขาจะไม่มีวันทิ้งเธอไปไหน

อัณศยามนขาดความรักความอบอุ่นจากคนเป็นพ่อทว่าก็ได้น้าชายเข้ามาเยียวยารักษาบาดแผลเต็มเติมในส่วนที่แหว่งเว้า เขาหวังเพียงแค่ว่าจะเห็นเธอเติบโตขึ้นอย่างมีความสุข

“โตขึ้นน้องอัณณ์จะเป็นเจ้าสาวของน้าโรมค่ะ...”

เธอถอนวงแขนออกห่าง มองอีกฝ่ายด้วยประกายตามุ่งมั่น วโรดมอึ้ง ก่อนที่มุมปากจะหลุดยิ้มขัน

เด็กหนอเด็ก...

คนมีอายุห่างกับเด็กหญิงเกือบสองรอบเอื้อมเช็ดหยาดน้ำอุ่นร้อนที่ขังอยู่รอบดวงตากลมโต ฉวยเอาคนวัยเก้าขวบมาประทับจูบเหม่งน้อย กระซิบตอบรับด้วยน้ำเสียงเอ็นดูอย่างไม่คิดอะไร

“น้าจะรอนะคะ”

คำมั่นสัญญาที่ให้ไว้ในอดีตตราตรึงอยู่ในความรู้สึกของอัณศยามนนับตั้งแต่นั้น

ในแววตาที่ไร้เดียงสามองเห็นน้าชายเป็นดั่งฮีโร่ถนอมอุ้มชูหล่อน สายใยที่มาพร้อมกับความปรารถนาซึ่งเกินกว่าวัยของเด็กหญิงจะหยั่งรู้

อัณศยามนเข้าใจแค่ว่าคนที่เป็นเจ้าสาวของชายหนุ่มก็คือคนที่จะได้อยู่กับเขาตราบชั่วชีวิต พื้นที่ในหัวใจเขาจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากเธอ

เราจะอยู่ด้วยกันตลอดไป

_________________________________

#หมอโรม
#หนูอัณณ์

** โปรดโหลดตัวอย่างประกอบการตัดสินใจ **