เล่ห์เสน่หา CEO ร้าย

“จะรีบไปไหน อยู่แวะคุยกับผัวเก่าคนนี้ก่อนสิ” กันตยศเดินลงจากรถมากระชากแขนหญิงสาวที่เดินผ่านไปอย่างแรง จนเธอปลิวมาปะทะอก
“พี่กันต์” ชานิภานิ่วหน้าด้วยความเจ็บ เธอตกใจมากที่เขาทำแบบนี้ ชานิภาดิ้นออกมาจากอกกว้าง แต่เขาก็ยิ่งออกแรงบีบที่แขนแน่นกว่าเดิม
“มีความสุขกับผัวใหม่ ลืมผัวเก่าเลยนะ มันมีดีอะไร ทำไมขิงเลือกมัน” กันตยศพูดเสียงรอดไรฟัน ยิ่งคิดยิ่งเจ็บ
“ปล่อยขิงนะ คนเลว” ชานิภาน้ำตาคลอเสียงสั่น เมื่อออกแรงดิ้นจนเหนื่อยจึงอยู่นิ่งๆ ต่อว่าเขาแทน
“เลวเหรอ ขิงก็เลวเหมือนกัน พี่ไว้ใจเชื่อใจขิงมาก แต่ขิงก็ไม่เลือกพี่ ไอ้พงศ์มันมีดีอะไร ขิงถึงเลือกมัน”
“เผียะ!!” ใบหน้าคมหันไปตามแรงตบเมื่อพูดจบ ชานิภานึกโกรธ เขาเอาแต่ว่าเธอไม่รัก เลือกพงศกร ทั้งๆที่เขาเป็นคนไล่เธอออกมาเอง เขานอนกับรินรดา และยังใส่ร้ายเธออีก
“น้ำขิง อื้อ” กันตยศแววตาวาวด้วยความโกรธ มือใหญ่จับศรีษะของชานิภาให้โน้มใบหน้าเข้ามาให้เขาได้จูบ ชานิภาพยายามดิ้น เธอรู้สึกเจ็บที่ปากเมื่อเขาจูบอย่างรุนแรง มือบางทุบอกให้เขาปล่อย แต่แรงของเธอมีน้อยนิดเลยทำอะไรเขาไม่ได้ เวลาผ่านไปเนิ้นนาน จูบที่รุนแรงกลายเป็นนุ่มนวล ต่างฝ่ายต่างโหยหากันและกัน
“อย่ามายุ่งกับขิงอีก พี่ไล่ขิงออกมาเอง พี่กำลังจะแต่งงานกับคุณริน อย่าทำให้ขิงเกลียดพี่ไปมากกว่านี้เลย” เมื่อเขาปล่อยเธอเป็นอิสระ ร่างบางรีบถอยห่างออกมา เสียงสั่นเครือพูดต่อว่าชายตรงหน้า หยดน้ำตาแห่งความเสียใจไหลออกมา เธอมองกันตยศอย่างเจ็บปวด ตอนนี้เธอไม่มีอารมณ์จะทำอะไรแล้ว เลยเลือกเดินหนีเขาเพื่อกลับบ้าน
“น้ำขิง” กันตยศยืนนิ่งเหมือนโดนน้ำกรดสาด หัวใจดวงใหญ่เหมือนโดนเข็มนับร้อยทิ่งแทง สองมือใหญ่กำเข้าหากันแน่น เขาจะตามสร้างความไม่สงบสุขให้ชานิภากับพงศกรแบบนี้ จนกว่าเขาจะพอใจ ให้เท่ากับที่โดนทั้งสองคนสวมเขา ชานิภาคือผู้หญิงของเขา ภาพใบหน้างามที่มีแต่น้ำตาแล่นเข้ามา ทำให้เขาต้องรีบขึ้นรถและขับออกไป เขาเกลียดน้ำตาของเธอเพราะทำให้หัวใจของตัวเองสั่นไหว

++++++++++
“ผมว่าควรบอกให้ไอ้กันต์รู้ ถ้ามันไม่รับผิดชอบผมจะฆ่ามัน” พงศกรโมโห เมื่อได้ยินสิ่งที่คุณหมอบอก ว่าชานิภาป่วยเป็นอะไร เขายิ่งอยากด่า อยากไปฆ่ากันตยศ
“ไม่มีประโยชน์ค่ะ พี่กันต์กำลังจะแต่งงานกับคุณริน” ชานิภาพูดเสียงสั่น ดวงตากลมเริ่มมีน้ำตาคลอ มือบางลูบท้องตัวเองเบาๆ เธอตั้งครรภ์ได้ 12 สัปดาห์แล้ว เธอจะเลี้ยงลูกเอง ในเมื่อเขาไม่เคยรักเธอ เธอก็จะไม่บอก เขากำลังมีความสุขกับผู้หญิงที่เหมาะสมและเลือกแล้ว

++++++++++
“นี่มันอะไร” กันตยศขมวดคิ้วเข้าหากัน สิ่งเล็กๆที่รินรดานำมาให้คืออะไร
“ที่ตรวจครรภ์ค่ะ รินท้อง”
“ท้อง” กันตยศเหมือนโดนก้อนหินมาทุบหัว เขาไม่เคยมีอะไรกับรินรดา นอกจากวันที่เกิดเรื่อง แต่ตอนนั้นเขาเหมือนฝัน มึนๆ สะลึมสะลือ พอได้สติตื่นขึ้นมา น้ำรักของเขาก็เต็มท้องเต็มขา เขาเลยคิดว่าตัวเองพลาดจริงๆ แต่แค่ครั้งนั้น ถึงขั้นทำเธอท้องเลยเหรอ
“ดีใจไหมคะ เราจะได้มีลูกทันคุณขิง” รินรดาลูบท้องตัวเองเบาๆ ใบหน้ายิ้มอย่างพอใจ กันตยศนิ่งไม่พูดอะไร เขาควรดีใจที่มีลูก แต่ทำไมถึงไม่รู้สึกอะไร นอกจากรู้สึกเศร้า ถ้าเขามีลูกกับชานิภา เขาคงดีใจไปแล้ว แต่มันคงเป็นไปไม่ได้เพราะชานิภากำลังท้องกับพงศกร หัวใจดวงใหญ่นึกสับสน ระหว่างดีใจกับเสียใจ ที่ตัวเองพลาดท่าให้กับรินรดา หรือเสียใจที่มีลูกกับเธอ ในเมื่อเขามาแล้ว ก็จะเลี้ยงดูให้ดีที่สุด

++++++++++
เนื้อหาอาจไม่ตรงตามที่อัปลงในเว็บนิยาย เพราะเป็นฉบับรีไรท์ ฝากนิยายเรื่อง เล่ห์เสน่หา CEO ร้าย ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจของทุกท่านด้วยนะคะ