อรนรี...ที่รัก

ผิวกายของกินรีสาวขาวผ่องนวลเนียน ทุกอย่างที่เขาปั้นแต่งหากมีชีวิตขึ้นมาจริงคงมิอาจจะหาความงามใดเปรียบได้ เขาลงไปเล่นน้ำกับเธออย่างสนุกสนาน กินรีสาวหัวเราะสดใส เข้ามากอดจูบลูบไล้เขา
เมื่อได้สัมผัสผิวเนื้อนวลเนียน ไหนจะเต้าเต่งตึงนุ่มหยุ่นที่บดเบียดอยู่กับอกกว้าง การยั่วยวนของเธอทำให้เขาอดใจไม่ไหว ก้มลงกดจูบลงบนเรียวปากนุ่มสวย เขาสัมผัสได้ถึงรสหวานฉ่ำนุ่มละมุนของเรียวปากนั้น
ก่อนจะซุกไซ้ลำคอขาวผ่องจนเธอครวญครางออกมา กินรีสาวอ่อนระทวยปล่อยให้เขาใช้ลิ้นโลมเลียยอดปทุมถันสีกุหลาบอย่างเมามัน
“ก๊อก ๆ ๆ ว้ายยย!” เสียงเคาะดังที่ประตู ก่อนที่เสียงร้องอย่างตกใจจะดังตามมา เขาลืมตาตื่นขึ้นมาเห็นหญิงสาวใบหน้าจิ้มลิ้มยืนอ้าปากค้างจ้องมองมาที่เขา ท่าทางของเธอราวกับตกใจจนทำอะไรไม่ถูก
เขาก้มลงมองตัวเองแล้วดึงผ้านวมมาคลุมผู้ยิ่งใหญ่ที่ชี้โด่เด่ประกาศศักดาต่อหน้าสาวน้อย
“นรี...นรีจะมาเอาเสื้อผ้าไปซักค่ะ แต่...แต่ไว้ค่อยมาใหม่ก็ได้ค่ะ ขะ..ขอโทษค่ะ”
หญิงสาวเอ่ยปากสั่นด้วยความตกใจ ด้วยไม่คิดว่าจะเปิดเข้ามาเจอของประหลาดแต่เช้า เพื่อนบอกว่าเจ้านายเธอไม่ค่อยได้ขึ้นมานอนบนห้อง ส่วนมากจะนอนในห้องทำงาน เมื่อวานเพื่อนพาเข้ามาในห้องนี้เห็นว่ามีเสื้อผ้าที่ยังไม่ได้ซักอยู่เต็มตะกร้าจึงตั้งใจจะเอาไปซักแต่เช้า จะได้ตากแดดให้แห้ง แล้วเธอจะได้รีดในช่วงบ่าย
“ไม่เป็นไร หยิบตะกร้าผ้าแล้วออกไปได้แล้ว ฉันจะนอน” เขาบอกเสียงเรียบ ๆ ราวกับท่อนที่โด่เด่อยู่นั้นเป็นเพียงนิ้วชี้หรือข้อศอกเท่านั้น