พ่ายรักเพลย์บอยร้าย

นิยายหมดสัญญา เคยตีพิมพ์และวางขายอีบุ๊กแล้ว

“ถามจริงเหอะ นายจริงจังกับชีวิตเป็นบ้างไหมเนี่ย?” นั่งแปะลงบนเก้าอี้ตรงข้ามเขาแล้วถามเสียงอ่อน
“ผมจริงจังกับป่าน มากกว่าที่ป่านคิดแน่” สบตาหล่อนนิ่งตอบไม่ตรงคำถามหล่อน แต่คนฟังรู้สึกอุ่นใจขึ้นอย่างน่าประหลาด
“จะพยายามเชื่อ แต่อย่างที่บอก ฉันอยากให้เราค่อยๆ ศึกษากันมากกว่า แบบที่เป็นอยู่ตอนนี้ ฉันไม่โอเค”
“ผมโอเคนะ ก็เราเข้ากันได้ดีมากๆ ป่านก็ชอบออก”
“นายยังไม่พร้อมจะจริงจังกับชีวิตมากกว่านี้หรอกมั้ง” จะบอกให้เขาเรียนซะให้จบก่อนก็พูดไม่ออก จ้องหน้าเขาแล้วถอนใจ ยังรู้สึกตะขิดตะขวงใจกับวัยที่ห่างกันหลายปีไม่หาย
“ป่านอยากให้จริงจังถึงขั้นไหนล่ะ แต่งงาน จดทะเบียนเลยรึเปล่า?” ถามตอบยิ้มๆ “ผมรับผิดชอบสิ่งที่ตัวเองทำได้น่า ถ้าป่านห่วงเรื่องนั้น ไม่ใช่เด็กอายุสิบหกด้วย” หนุ่มวัยยี่หกบอกหล่อนเสียงกลั้วขำ
“เอาเป็นว่า เราจะค่อยๆ ทำความรู้จักกันแบบแฟน ส่วนเรื่อง ‘อื่น’ ถ้าเลี่ยงได้เราก็ควรพักมันซะบ้าง” บอกแล้วหน้าร้อนผ่าวซะเอง คนฟังอมยิ้มพยักหน้ารับ มีแววเสียดายแต่ไม่พูดมาก เพราะเข้าใจถึงสิ่งที่หล่อนต้องการ “ป่านโอเคแน่นะ ถ้าเราจะไม่...?”
“มากๆ”
“ถ้าต้องการอย่างนั้นก็ ได้ แต่ขอผมมาค้างด้วยอีกได้ไหม?” ถามอ้อนๆ ดวงตาเป็นประกายระริกอย่างที่คนโดนอ้อนหายใจสะดุด “ค้างเฉยๆ” พยักหน้ายืนยันหน้าตาเจ้าเล่ห์จนคนมองไม่ไว้ใจ
“ห้องนายก็มี เราไม่ควรจะใกล้ชิดกันเกินงาม” ทำเสียงขรึมปั้นหน้าเคร่งน้อยๆ อย่างพองามตามประสาสาว อยากจะหวงเนื้อหวงตัวบ้าง หลังจากปล่อยมันซะแทบไม่เหลืออะไรให้หวง ซึ่งคนหล่อแทบจะหลุดหัวเราะออกมากับอาการค้อนสะบัดของคนเล่นตัว แต่กลั้นไว้ทันทำหน้ามุ่ยตาพราวใส่หล่อนเหมือนเดิม
“ก็แค่นอนด้วย สัญญาว่าจะไม่ลงมือปล้ำ ถ้าป่านไม่สะกิดผมก่อน” ต่อรองอย่างมั่นอกมั่นใจ ก็แน่สิยะ แค่เขาแตะนิด สัมผัสหน่อย ยัยผู้หญิงใจแตกกระหายสวาทที่มันแอบสิงสู่อยู่ในใจ ก็ถีบส่งผู้หญิงเรื่องมากรักดีในตัวหล่อนซะกระเด็นกระดอนออกจากร่างแทบไม่ทันแล้ว!!!
ดังนั้นมันเสี่ยงที่จะโดนยั่วจนเสียผู้เสียคนกับเหตุการณ์แบบนั้น เกินไป?
“ก็อาจจะได้บ้าง แต่ไม่ใช่ทุกวัน...เราอาจจะตกลงกัน สักเดือนละครั้งเป็นไง เอ่อฉัน หมายถึงนายมาค้างกับฉันได้นะ ไม่ใช่อย่างอื่น” ปากไม่รักดีของหล่อนพ่นออกไปแล้ว อย่างใจนึก หน้าหล่อๆ ยิ้มกริ่มอวดแก้มบุ๋มน่ารักให้หล่อนใจเต้นแรง
“สองได้ไหม? วันเดียวมันน้อยไป ผมติดแฟน นอนคนเดียวเหงาแย่” ได้คืบจะเอาศอก
“ก็น่าจะได้” ส่งสายตาขุ่นค้อนให้หนุ่มขี้เหงาอย่างไม่ชอบใจนัก หน็อยนอนคนเดียวเหงาแย่งั้นรึ แสดงว่าเมื่อก่อนไม่เคยนอนคนเดียวรึไง?
“หมายถึงสองวันต่ออาทิตย์ ศุกร์เสาร์ วันหยุดนะ?” หน้าตาเจ้าเล่ห์กับยิ้มยั่วใจล่อลวงหล่อนอีกครั้ง “เป็นกับป่านเท่านั้นหรอก ก็พอมีป่านแล้ว ผมก็ไม่อยากนอนคนเดียว ป่านทำผมใจแตก” โทษหล่อนเสียงกลั้วขำ นึกมันเขี้ยวสาวเซ็กซี่ขยี้หัวใจตรงหน้าซะอยากเข้าไปสิงร่าง ฟัดเจ้าหล่อนให้หนำใจอีกสักครั้ง...แต่ยังก่อน
“แค่นอนเฉยๆ นะเหรอ?” ส่งค้อนเสร็จก็ขมวดคิ้วนิ่วหน้า คิดในใจอย่างดุเดือด
เดือนหนึ่งสี่อาทิตย์ ทุกวันหยุดหล่อนจะมีหมอนข้างอุ่นหอมน่ากินมาให้กอดเล่น มันน่าสนใจดีจะตายไป?!
“อือฮึ...นอนเฉยๆ ถ้าป่านไม่สะกิด” เขาพยักหน้ารับท่าทางพึงพอใจ ยังไม่วายหยอกแหย่อย่างรู้ใจ อยากรู้เหมือนกันว่าเขาหรือหล่อนจะทนนอนเฉยๆ กันได้จริงๆ รึเปล่า?
ไม่ได้เสนอความคิดอันเจิดจรัส ในหัวของตัวเองด้วย ว่านอกจากทุกอาทิตย์ในวันหยุดจะมาค้างกับหล่อนแบบ ‘นอนเฉยๆ’ แล้ว ยังมีวันอื่นๆ ที่เขาเตรียมจะล่อลวง เอ๊ย เชิญชวนให้หล่อนไปนอนเล่น นั่งเล่น หรือว่าเดินเล่นที่ห้องเขา แบบไม่ต้องนอนเฉยๆ ด้วย
แค่คิดก็...มันส์เป็นบ้า ชอบจังมีแฟนสวยเซ็กซี่แบบหล่อนเนี่ย!
“งั้นก็ตามนี้”
ว้าว หล่อนหลงกล เอ๊ย รับปากเขาแล้วล่ะ!