อาจารย์คลั่งรัก

ร่างกายที่บอบช้ำค่อยๆพยุงตัวเองให้ลุกขึ้น เธอมองไปยังผ้าปูที่นอนสีขาวที่มีรอยเลือดสีแดงสดติดเกรอะกรังอยู่สองสามจุด มือไม้ของเธอสั่นเทาไปด้วยความกลัว น้ำตาหยดน้อยค่อยๆไหลรินลงอาบร่องแก้มด้วยความรู้สึกผิดหวัง ในขณะที่สมองของเธอกลับตื้อตันไม่สามารถประติดประต่อเรื่องราวในเมื่อคืนที่ผ่านมาได้...

"ฮึก!คุณคะ...ข่ะ คุณ คุณเป็นใครเหรอคะ"สาวน้อยกลั้นเสียงสะอื้นไว้ในลำคอแล้วทำใจดีส่งมือไปสกิดถามผู้ชายที่ยังนอนหลับตาอยู่ข้างๆด้วยน้ำเสียงอันสั่นพร่า

"หืม...คุณตื่นแล้วงั้นเหรอ"ชายแปลกหน้ากล่าวเสียงงัวเงียก่อนที่จะลุกขึ้นมานั่งจ้องหน้าสาวน้อยด้วยสีหน้าเหมือนยังตื่นได้ไม่เต็มที่

"คุณเป็นใครเหรอคะ แล้วฉันมาอยู่ที่นี่กับคุณได้ยังไง"สาวน้อยถามย้ำอีกครั้งด้วยน้ำเสียงและใบหน้าที่พร้อมจะปล่อยโฮออกมาได้ทุกวินาที

"หึ! เมื่อคืนคุณรีดน้ำเชื้อไปจากผมไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบ แต่คุณกลับบอกว่าจำชื่อผมไม่ได้น่ะเหรอครับ...ถ้าคุณจำไม่ได้ก็ไม่เป็นไร รู้แค่ว่าเมื่อคืนผมได้กลายไปเป็นของคุณแล้วก็พอ"ชายหนุ่มบอกพลางส่งยิ้มหวานให้สาวน้อยที่น้ำตาค่อยๆไหลลงอาบแก้มนวลอย่างไม่คิดจะปิดกั้น

สามเดือนกว่าๆกับการที่เธอใช้ไปเพื่อลืมเขา เธอกำลังจะลืมเขาได้ แต่แล้ววันหนึ่งโชคชะตากลับเล่นตลกให้เธอได้กลับมาพบกับเขาอีกครั้งในฐานะอาจารย์กับนักศึกษา...