ข้าขอใจข้าคืน

ข้ามอบมันให้กับท่านด้วยตัวข้าเอง แต่ในวันนี้ข้าจะขอคืน ท่านคงมิว่า เชิญท่านมีความสุขกับนางอันเป็นที่รักของท่านเสีย ส่วนตัวข้า จะขอเดินตามทางที่ข้าวาดฝัน..............

.

.

.

.



“หึ่ม นี่เจ้าแอบเอาผ้าคลุมน้ามาใช้อีกแล้วรึ!!”







“นานๆ ทีน้า ท่านน้า แถมครานี้ จมูกข้ายังถูกก้นของบุตรท่านกินเต้าหู้อีก ท่านต้องรับผิดชอบนะ!!”







“นี่มันอันใดกันเนี่ยยยยยย เป็นท่านเองมิใช่รึที่มานอนศาลาผู้อื่นก่อนแถมข้าสิที่ถูกท่านกินเต้าหู้ ไอ้คนหน้าด้าน ฮือออ ออกไปจากจวนข้าเลยนะ!!!!!!” และแล้วเสียงทะเลาะกันระหว่างคุณชายน้อยและท่านแม่ทัพก็ดังขึ้นอย่างต่อเนื่องนี่มันอันใดกันเนี่​ย.....

--—----------