อ๋องตู้สะเทือนจวน เล่ม 3 (จบ)

“ท่านอ๋องตู้ดื่มน้ำชานะเพคะ เดี๋ยวหม่อมฉันรินน้ำชาให้”
“มิต้องหรอก ข้าทำเองได้” เขาเอ่ยห้ามเสียงเข้ม
“แต่...”
“ข้าทำเองได้ชู่เอ๋อ แล้วเจ้าจะไปไหนก็ไปเถอะ ข้าต้องการอยู่คนเดียว เดี๋ยวตอนเย็นก็จะกลับค่ายทหารแล้ว” เขาบอกนางโดยมิสนใจ ยังคงให้ความสนใจก้มหน้าอ่านหนังสือในมือต่อ
“ไม่ไปเพคะ หม่อมฉันจะอยู่กับท่านอ๋องตู้” แล้วชู่เอ๋อก็ดึงหนังสือในมือใหญ่ออกมาวางไว้แล้วตัวเองก็ลุกขึ้นขยับไปนั่งทับตักหนาตวัดแขนเรียวสวยโอบกอดลำคอหนา
“เจ้าทำอะไรของเจ้าชู่เอ๋อ”
“หม่อมฉันขอโทษเพคะที่ก่อนหน้านี้พูดอะไรไปไม่คิด”
หึหึ
ตู้เหลียงเฉิงแค่นขำในลำคอพร้อมลูบแก้มนวลเนียนก่อนจะเอ่ย
“เจ้ารู้รึว่าเจ้าทำผิดอะไรชู่เอ๋อ”
“อะ...เอ่อ...”
“เจ้ามิรู้ด้วยซ้ำว่าเจ้าพูดผิดอันใด แล้วทำไมต้องขอโทษด้วยเล่า”
“หม่อมฉันขอโทษเพคะ”
หึหึ
“ข้าไม่ได้ต้องการคำขอโทษชู่เอ๋อ ข้าต้องการอย่างอื่นมากกว่าคำพูดพวกนี้จากปากเจ้า” เขาลูบไล้แก้มนวลเนียนไล้เลื้อยมายังลำคอระหง
“อื้อ...ท่านอ๋องตู้” นางหดคอเมื่อรู้แล้วว่าอีกฝ่ายต้องการอะไรจากตนเอง

********

ในที่สุดนิยายจีนเซินเจิ้นเรื่องนี้ก็เดินทางมาถึงเล่ม 3 เล่มจบแล้วนะคะ ขอบคุณนักอ่านที่สนับสนุนเก็บเข้าชั้นและรอจนถึงเล่มจบนะคะ

#คิดหื่นเชิญเสพ
ณิการ์(ยักษ์)