เอื้องคำหลวง นิราศเชียงแสน

"คำหลวงนามชื่อเอื้อง มงคล
หอมกลิ่นแสนเสาวคนธ์ ทั่วหล้า
เหนือเกศแห่งนิรมน งามแม่ ญิงเฮย
เหลืองเช่นแสงจันทร์จ้า ส่องฟ้า เมืองคน"
...
ความรักเกิดขึ้นและเบิกบาน เฉกเช่นเอื้องคำหลวงที่งามสะพรั่งทั่วเวียงเชียงแสน
แต่ทุกชีวิตถูกกำหนดให้ประสบความพลัดพราก รวมทั้งชาวเมืองเชียงแสนกว่า ๒๓๐๐๐ ชีวิต ต้องพลัดแผ่นดิน
“จุลศักราช ๑๑๖๗ เดือน ๑๐ แรม ๑ ค่ำ วัน ๗ เทครัวคนออกจากเมืองเชียงแสน ละเมืองเชียงแสนห่าง”