ยั่วนักพี่หมอจัดให้!

"เป็นถึงหมอรักษาหัวใจคนอื่น แต่ทำไมกับหัวใจฉันหมอถึงทำลายมันคะ?"
ถามพลางสบตาคม ซึ่งเขาย่นคิ้วใส่
"คุณหนูพูดจาแปลกๆ อีกแล้วนะ ฉันไม่รู้ว่าคุณหนูต้องการอะไร แต่คุณหนูไม่ควรทำแบบนี้...ลิฟต์เปิดแล้วฉันคงต้องขอตัว!"
เขาก้าวเท้าหวังจะเดินหนีคนสวยสายยั่วที่พูดจาอะไรก็ไม่รู้ ไม่สมกับเป็นลูกผู้อำนวยการโรงพยาบาลเอาซะเลย
อ้ะ! แต่ก็โดนร่างบางรั้งเอาไว้ แล้วกระชากกลับเข้ามาในลิฟต์ จนประตูถูกปิดลงอีกครั้ง เธอกดปุ่มชั้นที่สูงที่สุดของตึก ให้เขาหันไปมองด้วยความไม่พอใจ แต่ร่างบางก็ไม่สน กลับผลักร่างเล็กให้แผ่นหลังติดกับลิฟต์แล้วตามไปประกบตัวเขาทันที คุณหมอชะงักเมื่อใบหน้าของเราใกล้กันเพียงฝ่ามือกั้น
"ค..คุณหนูจะทำอะไรคะ?!"
เขาถามเสียงสั่นยิ่งก้มมองคนที่ต่ำกว่าก็พาลให้สายตาดันหลุบไปเห็นร่องหน้าอกลึกสุดอึ๋มจนหัวใจสั่นไปทั้งดวง~
"รักษาหัวใจให้ฉันหน่อยสิ"
เธอพูดเสียงเย้าแล้วยกมือลูบไล้สันกรามคมๆ ของคุณหมออย่างหลงใหล.. ยียวน ซึ่งด้านคุณหมอก็ไม่ใช่เป็นพระอิฐพระปูนมาจากไหน ได้แต่ยืนตัวแข็งทื่อกะพริบตาถี่อึ้งตะลึงกับการกระทำนี้ของคุณหนู เขาพยายามทำใจดีสู้เสือถามเธอกลับไป
"ค..คุณหนูเป็นโรคหัวใจเหรอคะ?"
ร่างบางส่ายหน้าติดยิ้มมุมปาก
"เปล่าค่ะ"
อ้าว!
"แล้วจะให้หมอรักษาหัวใจคุณหนูยังไงล่ะ?"
ในเมื่อไม่ได้เป็นอะไรก็ไม่เห็นจะต้องให้เขารักษาให้เลย
บ้าป่าว!
"ก็..ช่วย รัก ฉันหน่อยไม่ได้เหรอคะหมอ... นั่นแหละคือการรักษาหัวใจของฉัน"