มังกรซ่อนลายรัก (หนังสือเสียง)

(ปล้นรักโรมิโอภาคหวังหลีฟง)
“ผมขอโทษ... บอกหน่อยได้ไหมครับ ว่าผมต้องทำยังไง คุณถึงจะยอมยกโทษให้”
“ก็แค่... ทำในสิ่งที่สุภาพบุรุษเขาทำกันค่ะ”
เหมือนโดนหมัดน้อยๆ พุ่งเข้าชกก้อนเนื้อในอกข้างซ้าย รุนแรง ปักลึก แต่อุ่นซ่านลามไปทั่สกาย... ชายหนุ่มยิ้มอ่อนอย่างนึกสมเพชความไม่เป็นสุภาพบุรุษของตัวเอง ก่อนจะพยักหน้ารับคำหนักแน่น
“ได้ครับ”
“และก็...” วิกานดาเอ่ยคำค้างไว้เพื่อมองสบตาอีกฝ่ายให้พอมั่นใจว่าเขากำลังตั้งใจฟัง “...อย่าแตะต้องเนื้อตัวฉันอีก”
หวังหลีฟงเผลอกลั้นลมหายใจไปครู่หนึ่ง เขามองจ้องตาเธอนิ่งๆ แต่จ้องจริงจ้องจัง และจ้องต่ำลงไปที่ริมฝีปากสีชมพูใส ที่มั่นใจว่ามีลิปสติกเคลือบอยู่เพียงบางเบาเท่านั้น
เพราะเมื่อคืนเขาได้พิสูจน์มาแล้วว่ามันคือเนื้อแท้ที่เนียนนุ่มและหวานฉ่ำ
“เรื่องนี้ผมไม่รับปาก”
“คุณ!”
“แต่สัญญาว่าจะแตะต้องอย่างสุภาพบุรุษครับ”
บอกแล้วก็ขยิบตาให้ ก่อนจะค่อยๆ เลียริมฝีปาก ทำหน้าเหมือนสุภาพบุรุษหื่นกาม..