คุณหมอไร้รัก

“บังเอิญจังเลยค่ะ หมอโอม ที่มากินก๋วยเตี๋ยวร้านเดียวกัน” นิชาพูดด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มสดใส ร่าเริง

“...”

“ร้านก๋วยเตี๋ยวร้านนี้อร่อยนะคะ” เธอนั่งเท้าคางมองเขากินก๋วยเตี๋ยวเงียบๆ

“มันเสียมารยาทนะครับที่มานั่งจ้องคนอื่นกิน” เขาเอ่ยขึ้นด้วยใบหน้าติดจะไม่พอใจ แต่คิดว่านิชาคนนี้จะสนหรือไง บอกเลยค่ะว่า...ไม่!

“ก็เวลาที่หมอโอมกินมันดูเซ็กซี่นี่คะดูสิปากแดงๆนั่นมันน่าจับ...นิดชอบ...” นิชายิ้มหวาน เว้นคำพูดไปให้เขาคิดเอาเอง

“แค่ก...แค่ก!” พลการสำลักก๋วยเตี๋ยวที่เพิ่งจะตักเข้าปากหยกๆ นิชารีบหยิบแก้วน้ำส่งให้เขาทันที

“ขอโทษที่นิดพูดตรงไปหน่อย เป็นไงบ้างคะ”

“คุณไม่ควรมาพูดแบบนี้กับคนไม่ได้รู้จักหรือสนิทด้วย” เขาจ้องมองเธอและชักสีหน้าเพื่อให้รู้ว่าเริ่มจะไม่พอใจ

“หมอโอมไม่ชอบเหรอคะ...แต่ก็ต้องทนเอาหน่อยนะคะ นิดนะถ้าชอบแล้วไม่ปล่อยไปง่ายๆหรอกค่ะ” ยิ้มแล้วส่งสายตาหวานหยดให้เขา มารยา จริตที่คิดว่าตัวเองมีนั่นรีบเอาออกมาใช้ให้หมด เพื่อเขาจะได้หลงรักเธอ

“คุณ....หมายความว่ายังไง” พลการระแวงผู้หญิงตรงหน้าที่เอาแต่นั่งส่งยิ้มให้เขา

“ก็หมายความตามที่บอกไปนั่นแหละค่ะ  งั้นนิด ประกาศไว้ตรงนี้เลยนะคะ ว่าต่อไปนี้นิดจะจับหมอมาเป็นแฟนนิดให้ได้ หมอโอมเตรียมตัวไว้ให้ดีสักวันนิดจะขโมยหัวใจหมอ คอยดู!” นิชาลุกขึ้นชี้หน้าไปที่เขาพร้อมกับประกาศเสียงดังลั่นร้าน ลูกค้าคนอื่นก็ต่างหันมามองเธอกับเขาต่างก็พากันยิ้มหัวเราและก็งงว่าเกิดอะไรขึ้น ถามว่าเธออายไหม...บอกเลยว่า โคตรจะอายเลย!

“นิดไปก่อนนะคะ ขอให้หมอโอมกินให้อร่อย ถ้าจะให้ดี กินไปด้วยคิดถึงหน้านิดไปด้วยจะดีมากเลยค่ะ”