เถื่อนรัก ทนายสาว

เมริกาเมื่อรู้สึกว่ามีคนจ้องมองอยู่เธอจึงเงยหน้าขึ้นมองก็ถึงกับเบิกตากว้าง เพราะพีรนัทยืนมองเธออยู่ด้วยสายตาอาฆาตส่งมาให้ เธอรีบหันหลังหวังจะเดินหนีทันทีแต่เมื่อหันมากลับเจออีกคนยืนขวางทางอยู่ เธอหันหน้าหันหลังไม่รู้ว่าจะหนีไปทางไหนดีจึงหันกลับไปทางที่กวียืนอยู่

ครู่เดียวกวีก็ยืนหันหลังให้เธอด้วยความรู้สึกนึกรู้ว่าพีรนัทกำลังเดินเข้ามาใกล้เธอแล้ว เมริกาก็น้ำตาไหลลงมาทันทีเธอยกสองมือขึ้นโอบกอดท้องของเธอด้วยมืออันสั่นเทาจนคนข้างหลังนั้นรู้สึกใด้

เมื่อเดินเข้ามาใกล้เธอแล้วชายหนุ่มก็เอื้อมสองแขนเข้าโอบกอด ไปรอบๆท้องของเธอเค้าจูบขมับเธอเบาๆ แล้วเลื่อนลงมาหอมแก้มนวลสองครั้งแล้วกระซิบที่ข้างหูเธอเบาๆ

“ไงเมริกาสบายดีไหมคุณหอบท้องลูกของผมหนีมาสะหลายเดือนเลยนะ ผมควรจะทำยังไงกับคุณดีล่ะเมื่อเจอกันแล้ว”

เมริกาเมื่อได้ยินอย่างนั้นก็สะอื้นหนัก เธอกลัวจริงๆว่าเค้าจะเอาลูกของเธอไป

“ร้องให้ทำไมคุณนะที่ผิดในครั้งนี้คุณเป็นฝ่ายหนีผมมาก่อนเองนะ แต่ไม่ต้องห่วงผมมีคนใหม่แล้วไม่ได้นึกพิสวาทอะไรคุณแล้วล่ะก็แค่ต้องการลูก”

เมื่อพูดจบเค้าก็กดจมูกลงบนแก้มนวลหนักๆอีกครั้ง แล้วปล่อยมือที่โอบท้องเธอออก เดินถอยหลังออกจากเธอเพียงหนึ่งก้าวแล้วร้องเรียกกวีทันที