ตามระเบียบรัก

ใครมันจะไปซวยเท่าผมคงไม่มีอีกแล้วล่ะ ผม นัน หรือ นันทภพ จากที่ใช้ชีวิตเป็นคุณหนูสุขสบายนั่งกินนอนกินอยู่ในเมืองใหญ่กลับต้องถ่อสังขารย้ายตัวเองมาใช้ชีวิตอยู่ในชนบทเพียงเพราะเผลอใช้เงินฟุ่มเฟื่อยเปย์สาวมากไปหน่อย ขุนพ่อและขุนแม่ของผมเลยตัดสินใจติดต่อเพื่อนที่มีลูกชายเป็นอดีตทหารที่พักอาศัยอยู่ในชนบทให้มาดูแลและฝึกผมชั่วคราว โดยมีข้อแม้ว่าหากอยากกลับไปต้องให้พี่ ขุนพล รับรองกับพ่อของผมว่าผมทำตัวดีว่านอนสอนง่าย ผมคิดว่านี่คงไม่อยากสำหรับผมมากนักถ้าไม่ติดตรงที่ว่าพี่มันบังคับให้ทำสิ่งที่ผมเกลียดที่สุด พี่มันเล่นสั่งให้ผมวิดพื้นตั้งแต่วันแรกที่เจอกัน! เพียงเพราะผมไม่เคารพพี่มัน แล้วไหนจะสารพัดวิธีบทลงโทษสุดพิศดารที่พี่มันขยันสรรหามาอีก

“ยืนตรง ดันพื้น”

“แล้วทำไมผมต้องทำด้วยเนี่ย!”

“เถี่ยงหรอครับ ดันพื้น 10 วิ ปฏิบัติ!”

“แล้วทำไมพี่ต้องให้ผมดันพื้นไปมองหน้าพี่ไปด้วย!”

“อยากทำมากกว่ามองหรอ จะจูบพี่ก็ได้นะ”