กุหลาบอีเดน (Eden Rose)

แอสเรลรู้สึกจิตใจไม่อยู่สุขนับตั้งแต่วันที่ได้นอนกอดก่ายอยู่บนเตียงอุ่นของชายผู้สง่างามคนนั้น

เป็นคนที่ใจดีและได้ช่วยเขาเอาไว้จริงๆ ราวกับพ่อพระมาโปรด แต่ก็ใจร้ายอยู่มากเช่นกัน หัวใจของเด็กหนุ่มก็มีเท่านี้ และได้ให้เขาคนนั้นไปโดยไม่รู้ตัว แต่สุดท้ายก็ต้องถูกบอกลาด้วยประโยคที่ว่า

‘เธอเป็นเด็กที่สุดยอดจริงๆ ด้วย ผมภูมิใจในตัวเธอ’

ช่างน่าโมโหจริงๆ...ที่น่าโมโหยิ่งกว่านั้นคือหัวใจของเขาเองที่ไม่ยอมหลาบจำเสียที ว่าเด็กอย่างเขาไม่มีทางคาดเดาสิ่งที่ชายคนน้ันคิดอยู่ในใจผ่านสายตา รอยยิ้ม และสัมผัสอ่อนโยนจากมือและริมฝีปากของเขาได้