ข้าถูกจ้างมาเป็นภรรยา

“หากต้องแต่งงานกับสตรีใดสักนางเพียงเพราะพลาดท่าร่วมอภิรมย์ด้วย ท่านพี่เฟยเจินคงต้องเสียเงินมากมายไปไถ่ตัวสาวคณิกามาแต่งงานนับสิบนับร้อยคนเป็นแน่ ดังนั้น...ข้าที่ไม่ใช่สาวคณิกาจึงไม่จำเป็นต้องหลีกทางให้สตรีเหล่านั้น”

ตู้กู๋เฟยเจินผู้แสนร่ำรวยและมากล้นไปด้วยอำนาจ
กลับถูกพ่อลูกตระกูลอวี้ลูบคมด้วยการวางยาเร่งกำหนัดเปลี่ยนข้าวสารเป็นข้าวสุกแล้วบีบบังคับให้เขายอมจำนนแต่งงานกับตระกูลอวี้ หวังเกาะเขากินหาเงินมาใช้หนี้การพนันทางลัด
แต่บุรุษเช่นตู้กู๋เฟยเจินมีหรือจะยอมแพ้ เขาจึงเที่ยวเสาะหาสตรีที่เหมาะสมมาต่อกรกับสตรีเช่นแม่นางอวี้เพ่ยเฉียวผู้นั้น
จึงเกิดเป็นข้อตกลงและการว่าจ้างแม่นางม่านปิงเตี๋ย สตรีแสนยากจนข้นแค้น ผู้ได้ชื่อว่าขายทุกสิ่งและรับจ้างทำทุกอย่างให้เข้ามาร่วมแผนการร้าย
โดยมีข้อตกลงง่าย ๆ คือม่านปิงเตี๋ยจะต้องแต่งงานกับตู้กู้เฟยเจินและปกป้องเขาทุกราตรี ไม่ให้เขาผู้นี้ถูกแม่นางอวี้เพ่ยเฉียวผู้นั้นลากขึ้นเตียงได้สำเร็จ
อีกทั้งหากนางสามารถทำให้อวี้เพ่ยเฉียวเลิกราหย่าล้างกับตู้กู๋เฟยเจินได้เร็วมากเท่าใด ม่านปิงเตี๋ยก็จะเป็นอิสระและได้เงินเร็วไวมากขึ้นเท่านั้น
แต่ยิ่งวันเวลาผ่านไป ตู้กู๋เฟยเจินก็ยิ่งดีต่อใจของนางมากขึ้นเท่านั้น จากที่อยากรีบจบงานรีบกลับบ้านไปหาพี่น้อง ม่านปิงเตี๋ยกลับเริ่มรู้สึกเสียดาย ที่สุดท้ายเรื่องระหว่างเขากับนาง ก็เป็นได้แค่นายจ้างกับลูกจ้างเพียงเท่านั้น!!!