คนเถื่อน

ผมต้องขออภัย หากการตายของผมทำให้ผู้ใดต้องเดือดร้อน ชีวิตผมหมดสิ้นทุกสิ่งทุกอย่าง ผมจึงไม่ต้องการอยู่ในโลกนี้อีกต่อไป ไม่มีใครฆ่าผม ผมตายเอง
คิมห์ อัคนี

อา...คิมห์ อัคนี เขาจริงๆ ด้วย มันช่างรวดเร็วอะไรอย่างนี้ อยากรู้เหลือเกินว่า น้าผ่องจะรู้ไหมหนอ หรือว่าน้าผ่อง...?
สมันส่งจดหมายคืนให้ผู้หมวด แล้วก็เลียบเคียงถามเขาว่า
“ผู้หมวดคิดว่าผู้ชายคนนี้ตายมานานหรือยังคะ”
คำว่า ‘คะ’ สมันใช้ไม่ค่อยสนิทนัก
“อย่างน้อยก็เห็นจะห้าชั่วโมงล่วงไปแล้ว”
‘ห้าชั่วโมง! มันจะเป็นไปได้ยังไง ในเมื่อเราเพิ่งพบนายคิมห์เมื่อสองชั่วโมงมานี่เอง?’
สมันเต็มไปด้วยความงุนงงฉงนฉงาย!