คลั่ง (รัก) เพื่อนสนิท

หมอก : มิลา
รักที่ต้องหลบซ่อนมีใครบ้างที่ไม่เจ็บปวด

"อึก พอสักทีเถอะหมอก รักที่ได้มาจากการกระทำแบบนั้นแกคิดว่ามันจะอยู่กับแกตลอดงั้นเหรอ"

"อึก แกหมายความว่ายังไง" เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ฟรินเองก็มองอย่างเงียบๆ

"เลิกกันเถอะนะหมอก เราเองก็ต่างเจ็บปวดกันมามากพอแล้ว"

"อึก คบกับฉันมันเจ็บปวดขนาดนั้นเลยเหรอวะ!" คนตัวเล็กเงียบ พยายามจับท่อนแขนแกร่งของเขาออก

"ปล่อยฉันนะหมอก!"

"อึก ไม่ ไม่เลิก ขอร้องนะมิลา ฮึก หมอกรักมินะ อย่าไป ขอร้องล่ะ" พูดอ้อนวอนหวังว่าเธอจะเห็นใจ มือหนากอดคนตัวเล็กเอาไว้แน่น หยาดน้ำตาก็ไหลลงกระทบกับไหล่บางจนเปียกชุ่ม หมดแล้วความเข้มแข็ง เขายอมเป็นคนอ่อนแอ เป็นหมาขี้แพ้ในสายตาใครก็ตามถ้ามันจะทำให้เขาไม่ต้องเสียเธอไป

"อย่าไป ไม่ให้ไปนะมิลา ฮึก"

"อึก หยุดสักทีเถอะหมอก แกไม่คิดเหรอว่าการกระทำของแกในตอนนั้นมันทำให้ฉันเจ็บปวดเจียนตาย"