ผมก็คือนายท่านของพระเอกยันเดเระ เล่ม 2 (ภาคตีตรา)

นิ้วเรียวสวยแข็งแรงเชยใบหน้าที่อาบไปด้วยหยาดน้ำตาขึ้นมองประสานสายตาระหว่างนายและทาส ใบหน้าหล่อเหลางดงามโน้มแนบชิดใกล้กับใบหน้าที่อาบไปด้วยหยาดน้ำตาจนสัมผัสได้ถึงลมหายใจร้อนผ่าวของกันและกัน

เสียงกระซิบนุ่มละมุน...คล้ายจะยอมจำนนไร้แรงต่อต้าน

“ผมคนนี้เป็นเพียงทาสของนายท่านเท่านั้น นายท่านอยากจะโกรธผม จะทำร้ายผมอย่างไรก็ได้ขอรับ”

ทาสหนุ่มยกยิ้มเอ็นดูพลางใช้นิ้วโป้งแข็งแรงค่อยๆ คลึงริมฝีปากบางสั่นระริกที่ขบกันแน่นจนห้อเลือดให้คลายออกอย่างอ่อนโยนทะนุถนอม

ขณะที่ดวงตาที่ประสานกับนัยน์ตาสีฟ้าหม่นแสงพร่ามัวเอ่อคลอด้วยหยาดน้ำใสๆ กลับนิ่งสนิท น้ำเสียงนุ่มนวลยอมจำนนแปรเปลี่ยนเย็นเยียบ

...คล้ายเป็นคำเตือน

“แต่นายท่านโปรดจดจำขอบเขตนี้เอาไว้...และอย่าก้าวล้ำมันอีก”

สิ้นประโยคนั้นร่างสูงก็ทำเพียงระบายยิ้มอ่อนโยน นัยน์ตาสีอเมทิสต์ยามมองสบกับคนตัวเล็กที่กำลังสั่นระริกนั้นลึกล้ำไร้ก้นบึ้ง

ไม่ได้กล่าวต่อว่าหากนายท่านของเขาเกิด’ล้ำเส้น’ขึ้นมาอีกครั้ง...เขาจะทำอย่างไร

มีก็เพียงผลลัพท์ของเหตุการณ์ในวันนี้เท่านั้นที่บอกชัดเจนว่าพื้นที่ข้างกายของนายท่านตัวน้อยเป็นพื้นที่หวงห้าม และไม่ว่าใครก็ไม่มีสิทธิ์ ‘แตะต้อง’


#คลั่งรักนายท่าน


* เล่ม 2 (ภาคตีตรา) บทที่ 34 - บทที่ 71

**4 เล่มจบ (ออกครบแล้ว)