เด็กป้า มันร้าย

ฉันเป็นเพียงสาวออฟิตอายุสามสิบกว่าที่เอาแต่ทำงานไปวันๆจนวันหนึ่งฉันได้เจอกับเด็กคนนั้น ชีวิตแสนธรรมดาของฉันก็เปลี่ยนไป
“ฉันอายุสามสิบกว่าแล้วนะ…เธอกล้ารักฉันเหรอ” เดือนถามแรมขมวดคิ้ว
“จะรักสักคนต้องดูที่อายุด้วยเหรอป้า”
“เด็กบ้า” เดือนจ้องไปที่แรมเขายิ้มมุมปากกวนๆ
"จะโทษแรมก็ไม่ได้รู้ตัวว่าท้องป้าก็ยังไม่ยอมบอกแรมอีกคิดจะทำอะไร.....คงไม่ได้คิดจะหนีไปจากแรมหรอกนะ"
"หนีเหรอ....ทำไมต้องหนีเธอต้องรับผิดชอบฉันป้าแก่ๆอย่างฉันจะมีใครมารัก" เดือนงอนแรมยิ้ม
"ก็แรมไง....แรมรักป้าได้ยินไหมจะดูแลป้าไปตลอดชีวิตของแรมเลย" เดือนยิ้มเธอหอมแก้มแรมที่หนึ่งก่อนจะยกมือโอบลำคอเขา
“ปากหวาน” เดือนกระซิบถาม
“ลองชิมดูไหมล่ะ”