วิวาห์จำเป็น

เอาเข้าไปเธอแค่มีเพื่อนผู้ชายในมหาลัยเองนะทำไมเค้าถึงใด้ดูถูกคนที่ใด้ชื่อว่าเป็นภรรยาของเค้ากันเล่า

จันทราคิดอย่างน้อยใจพาลจะร้องให้มีสามีก็เหมือนมีพ่อ

“พูดแล้วยังมาทำตาปริบๆใส่อีกหรือเพราะฉันปล่อยเธอเกินไปเลยไม่รู้จักเกรงใจกันแล้ว”

ก็ปล่อยน่ะสิปล่อยให้เธออยู่คนเดียวในบ้านที่มีแค่ป้าพิณแม่บ้านที่มาเช้าเย็นกลับเธอก็เหงาเป็นเหมือนกันนะ

“เอาล่ะวันนี้ที่ฉันมาก็แค่เตือนอย่าให้เห็นว่าไปนั่งกินข้าวกับผู้ชายอีกถ้าอยากจะทำแบบนั้นก็เซ็นใบหย่าให้ฉันแล้วจะไปแรดกับใครก็เชิญ”

นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายรักปนดราม่าเล็กๆ กดอ่านตัวอย่างก่อนตัดสินใจชื้อทั้งเล่มนะคะ ขอบคุณทุกการสนับสนุน ขอให้มีความสุขกับนิยายเรื่องนี้ค่ะ