รักร้ายดวงใจอสูร

“บ้าเอ้ย!” ภาณุพลตกใจ รีบเข้าไปดูปภาดา ที่พอเห็นว่าแจกันสุดหวงหล่นแตก ใบหน้าคมเข้มขึ้น ดวงตาคมกริบดุดัน ชบกรามแน่นด้วยความโกรธ ขวัญตาตกใจมาก เธอรีบวิ่งไปหลบอยู่ที่โต๊ะ เพราะรู้ว่าภาณุพลหวงแจกันใบนี้มากกว่าอะไร
“แพรรุ้ง คุณต้องชดใช้” ภาณุพลเข้าไปกระชากร่างบางมาปะทะอก มือหนาบีบแขนเรียวไว้แน่น ปภาดาใบหน้าซีดเผือดเธอกำลังตกใจในสิ่งที่เขาทำ และเป็นห่วงลูก โชคดีที่ไม่ได้ล้มลงพื้น
“แพรเจ็บ” ปภาดาพูดเสียงปนสะอื้น ตอนนี้ภาณุพลดูดุและโกรธเธอมาก
“เจ็บเหรอ แค่นี้มันน้อยไป”

++++++++++
“คุณพลกับคุณตา ฮื่อ…” เสียงพูดเบาหวิวและเสียงร้องไห้ของใครคนหนึ่ง ดังแว่วมาที่ประตู ทำให้คนทั้งสามรีบหันไปมอง ปภาดาที่ใบหน้าซีด เดินโซเซเข้ามา มือบางจับประตูไว้แน่นไม่ให้ล้ม หยดน้ำตาไหลออกมาเต็มแก้ม เธอทันเห็นทุกอย่าง ภาณุพลแอบมีอะไรกับขวัญตา เขาทิ้งเธอแล้วจริงๆ ถ้าเธอไม่มาที่นี่เวลานี้เธอคงโดนภาณุพลหลอก
“แพร” ภาณุพลลุกขึ้นจะเดินไปหาปภาดา ตอนนี่เขาเครียดกว่าเดิม
“แพรรอผมด้วย”
“คุณพลจะไปไหน เราต้องคุยกันก่อน คุณแม่จะเอายังไงคะ คุณพลเขาได้ความบริสุทธิ์ของตาไปแล้ว” ขวัญตารีบรั้งภาณุพลกับคุณวรรณีไว้ ทั้งสองคนเป็นห่วงปภาดามาก แต่ติดเรื่องของขวัญตาเลยไปไหนไม่ได้ ภาณุพลดวงตาแดงก่ำ หัวใจร้อนรน

+++++++++
“ปล่อยนะคุณพล” ปภาดาพยายามดึงมือออกจากมือใหญ่ แต่ยิ่งออกแรงดึงออก เขาก็ยิ่งจับแน่นมากขึ้น จนเธอเจ็บไปหมด ใบหน้างามเข้มดุ ครั้งนี้เธอไม่ยอมเขาอีกแล้ว เธอตัดสินใจที่จะเลิกแล้ว และเขาก็มีขวัญตาแล้ว
“ปล่อยให้คุณเอาลูกของผมไปให้มันน่ะเหรอ”
“มันก็เรื่องของแพร ปล่อย” ปภาดาถูกกระชากลากมาถึงที่รถ เธอไม่ยอมไปกับภาณุพลเด็ดขาด เธอกลัวว่าเขาจะทำอะไรรุนแรงจนกระทบถึงลูก
“แพรรุ้ง คุณมันผู้หญิงเห็นแก่เงิน เห็นแก่ตัว ลูกของผมทั้งคนผมไม่ยอมให้คุณพรากเขาไปจากผม และคุณก็ยังต้องชดใช้ค่าแจกันที่คุณทำแตก ไปกับผม” ภาณุพลจับร่างบางยัดใส่รถ ปภาดาดิ้นขัดขืน แต่ความรู้สึกเสียวหน่วงๆที่ท้องเกิดขึ้นอีกครั้ง ปภาดาเลยรีบหยุดดิ้นและอยู่นิ่งๆ ไม่กล้าขยับไปไหน เลยเป็นว่าเธอยอมไปกับเขาอย่างว่าง่าย เธอกลัวว่าดิ้นแรงกว่านี้กลัวจะเสียลูกไป ใบหน้างามเศร้าหมอง น้ำตาคลอออกมาจวนจะไหล เธอเข้มแข็งแล้ว แต่เขาก็มาทำให้เธออ่อนแออีกครั้ง

++++++++++
เนื้อหาอาจไม่ตรงตามที่อัปลงในเว็บนิยาย เพราะเป็นฉบับรีไรท์ ขอฝากนิยายเรื่อง รักร้ายดวงใจอสูร ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจของทุกท่านด้วยนะคะ