ข้าเป็นเพียงคนขายเต้าหู้(เล่ม1)

Trigger warning: 3P

ใจเย็นอย่างนั้นหรือความเป็นตายอยู่ตรงหน้าแล้วเหตุใดเขาจึงไม่ออกไปสู้เล่า เป็นถึงแม่ทัพรักษาเมือง
นักฆ่าพวกนี้ล้วนแต่หูดีอยู่แล้วเพียงเสียงลมหายใจแรงหน่อยก็จะได้ยิน ตอนนี้อวี้หยวนทั้งตื่นกลัวและตื่นเต้น พยายามสูดหายใจและสงบใจลงแล้วทว่าไม่ได้ผลเต๋อเจิ้งกลัวว่านักฆ่าจะได้ยินเสียงนาง จึงใช้มือบิดคางนางมาหาเขาแล้วก้มลงประทับริมฝีปากร้อนลงกับปากของนางอย่างแผ่วเบา จุมพิตอ่อนโยนจนอวี้หยวนลืมหายใจเพียงเบิกตาโตค้างอยู่อย่างนั้น
จุมพิตอ่อนหวานดำเนินไปเรื่อยๆ นานเท่าไหร่ไม่รู้จนนางรู้สึกว่าตัวเองกำลังจะหมดลม เขาจึงผละออก นักฆ่าออกไปหมดแล้ว เหลือเพียงนางกับเขา
สมองนางมึนงงพูดไม่ออกไปครู่ใหญ่
จูบของนาง จูบแรกของนาง อวี้หยวนมือกระตุกอย่างรวดเร็ว
เพี๊ยะ ! ฝ่ามือนุ่มกระทบกับใบหน้าเขาอย่างจัง
"เจ้าเอาความกล้าอะไรมาจูบข้า จูบแรกของข้า เจ้ามัน…." อวี้หยวนโกรธจนตัวสั่นมองชายหนุ่มตรงหน้าตาเขียว
"เจ้าจะให้เราตกอยู่ในอันตรายเมื่อครู่พวกมันเกือบได้ยินเสียงเจ้าแล้ว หากข้าไม่ช่วยทำแบบนั้นเจ้าจะหยุดหายใจแรงหรือ"
“ห๊ะ..ตกลงแล้วข้าผิดหรือที่โดนเจ้าฉวยโอกาสวิธีอื่นก็มีอีกอย่างเจ้าเป็นถึงแม่ทัพเหตุใดไม่ออกไปสู้ ได้ยินว่าวรยุทธ์เจ้ายอดเยี่ยมมิใช่หรือ" นางเถียงกลับใบหน้าบึ้งตึง
"ร่างกายข้ายังมีพิษเหลืออยู่ ข้าใช้กำลังภายในไม่ได้ขาก็ยังไม่หายขยับไม่สะดวกหากเผยตัวไม่เป็นการดี" เขาตอบแล้วนั่งลงบนเก้าอี้ตัวเล็ก
อวี้หยวนนั่งลงข้างๆเขามองดูสีหน้าปละท่าทาง หลายวันก่อนเขายังดีๆอยู่แท้ๆเหตุใดตอนนี้กลับมีใบหน้าอิดโรยเช่นนี้อีกเล่า นางคิดในใจ หรือเพราะยาที่ใช้จะไม่ถูกกับโรค

แจ้งนักอ่านไว้ตรงนี้นะคะ ในเล่มแรกจะไม่มีncนะคะอาจมีเพียงฉากน่ารักๆชวนยิ้มไม่กี่ฉากเท่านั้น และncจะมาในช่วงเล่มสองค่ะ และกำลังคิดว่าจะทำเล่มเล็กๆแยกสำหรับตอนพิเศษของคู่พิเศษให้โหลดฟรีด้วย แนะนำให้โหลดตัวอย่างอ่านก่อนที่ตะตัดสินใจซื้อนะคะจะได้ไม่ผิดหวังกับสำนวน ภาษา และลักษณะ​การบรรยายของไรท์
ขอบคุณค่ะ​️️