มงกุฎดอกส้ม

“มงกุฎดอกส้ม”
เรื่องของสาวเหนือวัยสิบห้าผู้สำคัญผิดคิดว่าความสบายคือความสุข พระเจ้าเงินตราชักพาหล่อนให้ทิ้งบ้านน้อยในไร่ส้มไปสู่อาณาจักรจีนบนผืนแผ่นดินไทย บทเรียนชีวิตสอนหล่อนว่าน้ำใต้ศอกหาใช่น้ำทิพย์ แต่กระนั้นหล่อนก็ยังไม่วายฝันถึงวันที่จะได้สวมมงกุฎดอกส้ม แม้จะรู้ว่าชั่วชีวิตนี้ไม่มีวันนั้น...
“มงกุฎดอกส้ม” เป็นภาคแรกของนวนิยายชุดดอกส้ม (มงกุฎดอกส้ม – ดอกส้มสีทอง - เรยา) ของถ่ายเถา สุจริตกุล นักเขียนรางวัลนราธิปและนักแปลรางวัลสุรินทราชา