ร้ายที่สุดหยุดที่เธอ

"เมื่อไหร่คุณวินจะปล่อยนิ" ไม่อยากอยู่ในสถานะนางบำเรอ ชายหนุ่มแค่นหัวเราะออกมามองคนด้อยกว่าผ่านแววตาเคียดแค้น
"นั่นสิ" เขาทิ้งตัวลงนั่งปลายเตียงเกาคาง "เธอรักฉันนี่"
"ไม่ใช่" ณิชารีย์เถียงเสียงห้วน อัศวินหน้าขรึมนัยน์ตาแข็งกร้าว เธอพูดว่าไม่ใช่งั้นเหรอ? สงสัยเขาจะหลงตัวเองมากเกินไป
"เธอสวยนะณิชารีย์ แต่..." เขามองเรือนร่างที่เปลือยเปล่า ไล่ระดับสายตาจากใบหน้าเลื่อนต่ำลงมาเรื่อย ๆ ทรวงอกที่อวบสวย ติ่งเนื้อสีชมพูระเรื่อชี้มาตรงหน้า
ณิชารีย์นั้นสวย ขาว sexy แล้วก็ x มากด้วย เขาชอบมองสัดส่วนของเธอ ส่วนเธอนั้นชิงชังใบหน้าเขายิ่งกว่าอะไรทั้งสิ้น จะเปรียบกับหมาก็สงสาร จะเปรียบกับวรนุชยิ่งแล้วใหญ่
สรุปก็คือเขาเลวเกินบรรยาย...