เล่ห์รักคุณพ่อตัวร้าย

“คุณ...ต้องการแค่ลูกใช่ไหมครับ” รัญชน์เอ่ยถามหลังจากอ่านสัญญาหลายหน้ากระดาษจบ เขาขมวดคิ้วยุ่งเมื่อในสัญญาฉบับนี้กลับให้เขามีสิทธิ์ในตัวเด็กที่เกิดมาเช่นกัน
“นั่นสิ...ถ้าผมไม่อยากได้แค่ลูก คุณจะเซ็นสัญญานี้รึเปล่า” ดีเร็กซ์ถามคนที่ขมวดคิ้วยุ่งตรงหน้าแล้วอดที่จะยิ้มกับตัวเองไม่ได้
...จะเร็วไปรึเปล่าถ้าเขาอยากได้ทั้งแม่และลูก...
“เออ...” รัญชน์ไม่แน่ใจ ไม่รู้ว่าอะไรคือสิ่งที่คนตรงหน้าต้องการอีก เขาจึงก้มมองดูกระดาษในมืออีกครั้ง ข้อสัญญาอีกข้อที่เขาไม่แน่ใจนักว่าทำไมถึงปรากฏอยู่ในกระดาษด้วย “แล้วทะเบียนสมรส...”
“รัญชน์...คุณมีคนรักรึเปล่า” ดีเร็กซ์ถอนหายใจออกมาเมื่อดูท่าแล้ว...แม่ของลูกของเขาจะฉลาดมาก แต่ดันคิดไม่ออกสักทีว่าเขาต้องการอะไรอีก...
“ไม่มีครับ” รัญชน์ตอบไปตามจริง
“นั่นไง คุณไม่มีคนรัก ผมก็ไม่มี สัญญานั้นก็ชัดเจนแล้วนะ” ดีเร็กซ์ยังไม่เฉลย แต่ชี้ทางให้คนตัวเล็กได้คิดต่อ แต่คนตรงหน้าก็ยังขมวดคิ้วยุ่ง ท่าทางน่าเอ็นดูนั่นจะถ่ายทอดให้ลูกของเขาด้วยรึเปล่านะ “เฮอ...คุณหัวช้าจัง”
คนถูกบอกว่าหัวช้าถึงกับกะพริบตาปริบๆ และท่าทางนั้นทำเอาคนอายุมากกว่าอดที่จะระบายยิ้มอย่างอารมณ์ดีออกมาไม่ได้ “ก็ตามนั่นแหละ ผมอยากได้คุณด้วย เป็นแม่ของลูกให้ผมนะรัญชน์”