มาเฟียหวนรัก

จากอนาคตนายแพทย์หนุ่มอันสดใส ต้องผันแปรไปบนเส้นทางทางเฟีย และกลับกลายเป็นคนไร้หัวใจ เมื่อถูกคนรักหักหลัง ความรักที่กลับมาพร้อมความแค้นจะจบลงอย่างไร ติดตามได้ใน 'มาเฟียหวนรัก'
.........................................
“อย่าแสดงกิริยาให้ผมรู้สึกว่าคุณดีใจที่ได้เจอผม และอย่าเรียกชื่อเล่นเหมือนเราสนิทกันมากขนาดนั้น”
น้ำเสียงเรียบแฝงไปด้วยความเย็นชาทำให้สาวน้อยชะงักงันไปในทันที หัวใจที่พองโตในทีแรกต้องห่อเหี่ยวเหมือนคนสิ้นหวังอีกครั้ง ตอนนี้เธอเพิ่งจะตระหนักได้ว่าไม่ควรคาดหวังอะไรจากเขาเพราะเขาได้เปลี่ยนไปมากแล้วจริงๆ
“ขอโทษค่ะ ฉันไม่ได้ตั้งใจ”
วันใหม่ปล่อยมือออกจากแขนใหญ่ ถอยห่างออกมาเล็กน้อยเมื่อสำนึกได้ว่าควรวางตัวแบบไหน
‘ไม่ได้ตั้งใจแต่เป็นเพราะสัญชาตญาณเวลาเห็นผู้ชายสินะ’
อันเดรียคิดในใจพลางกวาดสายตามองร่างบางในชุดเดรชสั้นสีน้ำเงินลายลูกไม้เปิดหัวไหล่เนียนตรงหน้าตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยสายตาเย้ยหยัน
วันใหม่ตอนนี้โตเป็นสาวเต็มตัว เธอสวยสะพรั่งกลบเด็กสาวน่ารักเมื่อห้าปีก่อนจนหมดสิ้น แต่ทว่าในดวงตากลมโตคู่นั้นยังคงแฝงความซื่อและไร้เดียงสา ซึ้งครั้งหนึ่งเคยทำให้เขาหลงหัวปักหัวปําถึงขนาดวาดฝันอนาคตกับเธอไปไกลแสนไกล
“ฉันขอโทษนะคะสำหรับเรื่องเมื่อห้าปีก่อน ที่ไม่ได้เคียงข้างคุณในวันที่คุณลำบากที่สุดในชีวิต”
วันใหม่รู้สึกผิดทุกครั้งที่ย้อนคิดถึงอดีตที่ไม่สามารถยืนเคียงข้างคนรักหนุ่มได้จากการถูกใส่ร้าย และขาดการติดต่อไปโดยไม่ได้บอกกล่าวก่อนล่วงหน้า ซึ่งเหตุการณ์ครั้งนั้นไม่มีใครอยากให้เกิด เธอเข้าใจดีว่าชายหนุ่มต้องรู้สึกแย่กว่าเธอหลายเท่า บางทีเขาอาจจะคิดว่าเธอทิ้งเขาไปเพราะเขาหมดอนาคตแล้วก็ได้
แต่ก็นั่นแหละ เธอไม่อยากอธิบายเรื่องราวเหล่านั้นเพราะหากเล่าความจริงทุกอย่างก็เหมือนเธอใส่ร้ายพ่อของตัวเองที่พยายามกีดขวางความรักของเธอในตอนนั้น ซึ่งเธอไม่อยากโทษว่าเป็นความผิดของใคร เพราะทุกสิ่งที่ท่านทำก็เพราะเป็นห่วงและรักเธอ
“ฉันพยายามติดต่อคุณหลังจากสามเดือน แต่ก็ติดต่อไม่ได้ ไปหาคุณที่บ้านก็ไม่พบใครอยู่แล้ว ทางมหาวิทยาลัยคุณก็เงียบไปเลยไม่กลับไปอีกเช่นกัน คุณคงโกรธฉันมากสินะที่หายไปโดยไม่บอกกล่าว”
อันเดรียคงโกรธเธอมากเพราะตลอดระยะเวลาห้าปีเขาไม่ยอมโผล่หน้ามาให้เห็นอีกเลย แต่พอเจอก็ไม่ยอมเปิดโอกาสให้เธอได้พูดคุยกับเขาสองต่อสอง จนกระทั่งวันนี้
“ใช่ผมไม่มีทางอภัยให้คุณ ไม่มีทาง!”