Bad guy รักร้าย นายช่างยนต์ (มาร์ช) เล่ม 2

เขาใช้ชีวิตกับยัยเด็กเส้นได้ไม่นาน ก็มีพยานรักตัวน้อยโผล่เข้ามาในครอบครัวอีกหนึ่งชีวิต เด็กชายไมล์ที่เหมือนจะถอดแบบคนเป็นปู่มิกซ์มาทุกกระเบียดนิ้ว ราวกับคุณหมอมิกซ์น้อย ไม่มีส่วนไหนที่เหมือนคนเป็นพ่อเลย

“ไมล์ไม่เข้าใจหรอกว่าลูกผู้ชายเวลาเครียดๆ เขาต้องสูบบุหรี่กันทั้งนั้น” ผมบ่นยาวเหยียดขณะอุ้มร่างเล็กขึ้นไปนั่งบนรถบิ๊กไบค์แล้วหยิบหมวกกันน็อกใบเล็กที่ผมอุตส่าห์สั่งทำเป็นพิเศษมาสวมหัวให้
“ไมล์ไม่เข้าใจหรอก ทำไมลูกผู้ชายต้องสูบบุหรี่ด้วยล่ะ” เจ้าไมล์สวนกลับชนิดที่ผมต้องยืนอึ้งไปเลย รู้สึกแสบหน้ายิบยับยังไงบอกไม่ถูก
“จะไม่ขัดพ่อสักวันจะได้มั้ย?” ผมมองถูกแล้วถามอย่างอ่อนใจ ยืนจ้องหน้าร่างเล็กที่นั่งคร่อมอยู่บนบิ๊กไบค์นิ่ง
“ไมล์ไม่ได้ขัดสักหน่อย ไมล์พูดความจริง ปู่ก็เป็นลูกผู้ชาย ปู่ไม่เห็นสูบบุหรี่เลย ในหนังสือก็บอกว่าบุหรี่มันไม่ดี พ่อก็ยังสูบอีก"
“ครับๆ คุณหมอไมล์” ผมหมดคำจะเถียงแล้วจริงๆ จนต้องยอมแพ้แล้วขึ้นคร่อมรถบิ๊กไบค์ หยิบหมวกกันน็อกมาสวม จับมือเล็กมากอดเอวผมไว้
“พ่อจะซิ่งแล้วนะ กอดแน่นๆ ล่ะ”
“อื้อ!” หัวในหมวกกันน็อกพยักหน้าขึ้นลง มีเรื่องเดียวที่ถูกอกถูกใจลูกชายก็คือการซิ่งบิ๊กไบค์นี่แหละ