ดวงใจอสูร

เกลียดพี่สาว 'เธอ' ที่มาแต่งงานกับพ่อ 'เขา'
ความซวยทั้งหมด จึงมาตกอยู่ที่ปาริดา
เพราะเมฆินทร์ ไม่ต้องการให้ใครมีความสุข

“ มานี่ ปาริดา ”
เมฆินทร์เรียก แล้วตบที่นอนข้างที่ว่างข้างๆตัวให้มานั่ง
“ ไม่ ”
ปาริดาส่ายหัวดิกยืนเตรียมพร้อมระวังภัยเต็มที่
“ อย่าดื้อน่า คิดว่าจะหนีผมได้จริงๆหรือไง ”
ปาริดาเริ่มลังเลเห็นด้วยกับคำพูดของเขา
ไม่ว่ายังไงก็หนีไม่พ้นอยู่แล้วแต่ใครจะยอมง่ายๆ
“ ว้าย! ปล่อยนะเมฆินทร์ คุณข้ามมาตั้งแต่เมื่อไหร่นี่ ”
ปาริดาร้อง เมื่ออยู่ๆคนตัวโต อ้อมมากอดไว้จากข้างหลัง
“ ขี้เกียจเล่นเกมวิ่งไล่จับหนูแล้ว ”เมฆินทร์หันร่างบางกลับมา
“ ดาไม่ใช่หนูนะ ” ปาริดาหาเรื่องมาเถียงยืดเวลา
“ งั้นก็เป็นอีหนูของผมแล้วกัน ” เมฆินทร์สวนกลับทันกัน
เขารู้สึกอารมณ์ดีที่ได้ต่อปากต่อคำกับหญิงสาว
เพราะตอนนี้ชายหนุ่มไม่อยากจะเสียเวลาอีกต่อไปแล้ว
“ บ้า ”