กินยาซะเจ้าบ้าไม่งั้นข้าจะทุบ!

“ได้ยินว่าเจ้าไม่สบาย ทำไมไม่กินยา หากข้าไม่ยุ่งเรื่องตำหนักใน และเจ้าเองก็งานยุ่ง ข้าคงส่งคนไปแจ้งขอเข้าเฝ้าแล้ว”
“ข้าก็ดูสบายดีนี่นา ไม่ได้เจ็บป่วยอะไรนักหนา อย่ากังวลไปเลยอาฉือ”
“แต่หมอหลวงบอกว่า...”
“พวกเขากังวลกันไปเองเท่านั้น”
“เจ้ามันดื้อรั้น แล้วนี่ก่อนมาดื่มยาไปแล้วหรือยัง”
เฉินเซินส่ายหน้าแล้วยิ้มให้นางวางใจ แต่ชุนฉือไม่ยอม นางส่งเสียงเรียกให้คนไปนำยามาถวายแก่ฮ่องเต้แล้วก็นั่งจ้องดูว่าเขาดื่มยาจนหมดถ้วย
“โถ่ อาฉือ เจ้าต้องจ้องข้าถึงขนาดนั้นเชียวหรือ”
“กินยาเสียเดี๋ยวนี้ไม่งั้นข้าจะ...” ชุนฉือยกกำปั้นเงื้อขึ้น ปากเม้มแน่นเป็นเชิงขู่เข็ญ
“ถ้าข้ากินแล้วเจ้าต้องให้รางวัลข้า...”
“กิน!” สายตาดุดันของนางทำให้ฮ่องเต้ต้องรีบยกถ้วยยาซดอย่างรวดเร็ว