พธูเทพกานต์

“ไม่ต้องขอโทษผมหรอก หนูแก้ว ผมต่างหากที่ควรขอโทษหนูแก้วสำหรับเรื่องที่เกิดขึ้น เอาเป็นว่าเราต่างคนก็ตัดสินใจผิดทั้งสองคน ผมเสียใจสำหรับเรื่องที่ผ่านมาแล้ว แต่ยังไม่สายเกินไปหรอกสำหรับความสุขในอนาคต คุณสุพัฒน์พูดถูกว่า หนูแก้วไม่จำเป็นต้องเร่งร้อนอะไรเลย คนที่ดีกว่าผมมีถมไป ผมคิดว่าคุณยายจะช่วยให้หนูแก้วตัดสินใจได้อย่างไม่พลาด ส่วนเวลานี้ก็...”

ท่านทอดพระเนตรแหวนในอุ้งพระหัตถ์อีกครั้ง

“ผมหมั้นหนูแก้วด้วยแหวนวงนี้ แล้วหนูแก้วก็คืนมาให้ผมแล้ว ขอรับคืนไปเถอะ ผมทำให้หนูแก้วต้องทุกข์ร้อนมาก แหวนวงนี้คงแก้ความผิดไม่ได้ แต่เก็บไว้เป็นที่ระลึกจากพี่ชายคนหนึ่งก็แล้วกัน”