ละอองร้ายกลายรัก

‘ศตวรรษ’ ตัดสินใจลงเล่นเกมกับ ‘เกรียงศักดิ์’ โดยมีลูกสาวคนเดียวของมันเป็นเดิมพัน ‘พรรณนารา’ ไม่เกี่ยวข้องในเกมแค้นระหว่างเขาและบิดา แต่เธอกลับต้องกระโจนเข้าบ่วงวิวาห์ เป็นเจ้าสาวที่เขาไม่ได้ต้องการ…

เขาคือชายหนุ่มผู้แสนใจดีของพนักงาน เทพบุตรของคนรอบข้าง แต่สำหรับเธอนั้นศตวรรษไม่ต่างอะไรกับจอมมารดีๆนั่นเอง!

“หรืออยากโดนลงโทษอีก” เสียงทุ้มเข้มเชิงขู่

“…” หญิงสาวปิดปากฉับพลัน แต่ก็ไม่วายมองตามแผ่นหลังกว้างซึ่งเดินอ้อมมายังข้างหลังของเธอ รอยช้ำซึ่งเกิดขึ้นทั้งข้อมือและลาดไหล่นั้นมาจากฝีมือของเขา ดีนะที่มันไม่เป็นแผลอะไรมากมาย หากยังคงทิ้งร่องรอยแห่งความเลวร้ายของชายหนุ่มผู้กระทำด้วยอารมณ์กริ้วโกรธ

“พี่ขอโทษนะ ทายาให้ถ้าเจ็บก็บอก” เขาเอ่ยเสียงแผ่วเบา

“คุณมันขี้บงการไม่เปลี่ยน”

“จำได้ด้วยเหรอว่าพี่นิสัยยังไง” เขาย้อนถามเสียงเบาราวกับดีใจ ใบหน้าหล่อเหลาแย้มยิ้มซึ่งเศร้าที่สุดขึ้นมา

“…” ไม่มีคำตอบอะไรจากเธอ

“พี่ก็บงการเฉพาะกับเพลงนั่นแหละ ไม่ดีใจหน่อยเหรอเราได้สิทธิ์พิเศษเพราะเป็นภรรยาพี่เลยนะ”

“เลิกพูดถึงเรื่องนี้สักที!” มันยากเย็นเหลือเกินกว่าที่พรรณนาราจะพยายามลืมเรื่องราวทุกอย่างได้ เธอร้องไห้เป็นพันๆ ครั้งกับความโง่เง่าของตัวเอง