ขอโทษค่ะ...แฟนฉันเป็นมนุษย์แม่

“แม่เห็นมั้ยว่า สิ่งที่แม่ทำ มันกำลังทำให้แม่เสียหาย เพื่อนๆ ฟ้าจะว่ายังไง ถ้ารู้ว่าแม่เป็นเลส แถมมีแฟนเป็นดาราคราวลูกแบบนี้”

เสียงฟ้าลดาดังมาจากในครัว พาให้น้ำรินกำลังก้าวลงบันไดมาชะงักฝีเท้า คอยฟังว่า ฟ้าลดาจะพูดถึงเธอว่าอย่างไรบ้าง

“แต่แม่กับริน เราก็ไม่ได้เป็นแฟนกันจริงๆ ซะหน่อยนี่ฟ้า”

“แต่คนอื่นก็เข้าใจไปแบบนั้นกันหมดแล้วมั้ยแม่ แม่จะให้รินอยู่บ้านเราต่อไม่ได้นะ เค้าต้องกลับไปอยู่ที่คอนโดตัวเอง”

“แม่ว่า มันไม่ใช่เหตุผลที่ทำให้รินต้องย้ายกลับไปเลยนะลูก เกิดกรกนกย้อนกลับมาทำร้ายรินอีกจะทำยังไง”

“นั่นมันเรื่องของรินเค้าค่ะ ไม่ใช่เรื่องของเรา”

“แต่แม่ช่วยเค้าแล้วนะ ก็ต้องช่วยให้ถึงที่สุดสิลูก”

“แม่กำลังจะบอกฟ้าเป็นนัยๆ แล้วใช่มั้ยว่า แม่ชอบรินเค้าจริงๆ”

“มันไม่ใช่อย่างนั้นนะฟ้า ฟ้าก็รู้ว่า แม่ไม่มีทางให้ใครมาแทนที่พ่อของฟ้าได้”

“แต่แม่กำลังทำในสิ่งที่ไม่ถูกต้อง ถ้าพ่อยังอยู่ พ่อก็คงเสียใจ ที่แม่ต้องเป็นข่าวกับคนอื่น ถ้าแม่ไม่กล้าพูดเรื่องนี้กับริน ฟ้าจะเป็นคนพูดเองค่ะ”

ได้ยินการสนทนาของสองแม่ลูกแล้ว น้ำรินก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่ต้องอยู่ในบ้านหลังนี้ต่อ