Limerence มาเฟียคลั่งรัก

“มันเกิดขึ้นเมื่อไหร่” เขาเอ่ยถามและมองที่มือคู่นั้น มือที่เขาหวงแหน ไม่ ที่จริงแล้วเขาหวงทุกอย่างที่เป็นเธอ
แต่วันนี้เธอทรยศเขา โคตรใจร้ายเลย
“อะไร” น้ำเหนือทำหน้างง
“เรื่องเหี้ย ๆ ลับหลังกูมันเกิดขึ้นเมื่อไหร่” ไทเกอร์ขยายความเพิ่ม
“เหนือขอโทษ”
“ขอโทษแล้วยังไง”
“เฮียจะเอายังไง”
“ตายได้ไหมล่ะ” ว่าแล้วไทเกอร์ชักปืนขึ้นลำกล้องใส่น้ำเหนือ
“อย่านะคะคุณไท นี่น้องชายของคุณไทนะคะ” น้องหนูลุกขึ้นมาขวางร่างน้ำเหนือไว้ ถ้ายิงเธอก็ตายก่อน
“เหอะ ก็น้องชายของฉันไง เธอรู้ว่ามันเป็นน้องชายของฉัน แล้วเธอกับมันเสือกทำระยำลับหลังฉันเนี่ยนะ เอาสมองส่วนไหนคิด เห็นว่าฉันโง่หรือไง”
“...” น้องหนูเงียบ ไม่มีคำจะแก้ตัว
“เธอ...ปกป้องมัน” เขามองหน้าคนตัวเล็กที่กำลังปกป้องชายชู้ หัวอกลูกผู้ชายมันโคตรเจ็บ นี่เธอหยามเขาเกินไปแล้ว “ถอยออกมา ฉันจะฆ่ามัน ฉันบอกแล้วว่าใครที่มันมายุ่งกับเมียฉัน ฉันจะฆ่ามัน ถอย!”
“ไม่ค่ะ คุณไทยิงน้ำเหนือไม่ได้” น้องหนูยืนยันเสียงแข็ง ไม่ยอมหลบจากปลายกระบอกปืน เธอรู้ เธอรู้ดีว่าเขารักเธอมาก เขาจะไม่มีวันทำร้ายเธอ
“ทำไม ทำไมฉันจะยิงมันไม่ได้”
“น้องหนูรักเขา น้องหนูไม่ได้รักคุณไทแล้ว น้องหนูรักน้ำเหนือ”
-------
“จะทำอะไรคะ” น้องหนูเอ่ยทักเป็นจังหวะเดียวกับเสียงดัง ปึด! คอเธอเสียววาบ ไม่สิ เจ็บเลยล่ะ เพราะผิวที่ลำคอของเธอบางมาก ผลจากรอยไหม้ของการฉายแสง และตอนนี้มันมีเลือดซิบออกมา
“ขอคืน คนอย่างเธอไม่คู่ควร” มันคือสร้อยที่ไทเกอร์เคยสวมมันให้เธอในวันที่เธอจะไปอยู่ต่างแดนเป็นครั้งแรก สร้อยของแม่เขา ของสำคัญที่วันนี้เขาเอาคืน
“ค่ะ” น้องหนูยิ้มรับทำเหมือนไม่รู้สึกอะไร แต่ข้างในร้าวรานไปหมดแล้ว สร้อยเส้นนี้เป็นสิ่งที่เธอยึดเหนี่ยว ยามที่ใส่ไม่ได้เพราะต้องรักษาตัว แต่ก็ยังพกไว้ข้างกายเสมอ มันคือกำลังใจทำให้เธอผ่านเรื่องร้าย ๆ มาได้ แต่ในเมื่อวันนี้เจ้าของเอาคืน เธอจะว่าอะไรได้
“อ้อ โทรมขึ้นเยอะ ไปตรวจโรคบ้างนะ เผื่อเป็นเอดส์จะได้รักษาทัน เดี๋ยวจะตายซะก่อน” เขามองเธอด้วยสายตาของความสมเพชอีกครั้ง ก่อนจะเอ่ยคำร้ายกาจออกมา “แต่อย่างเธอ…ตายไปก็ดี สกปรก”

***โหลดตัวอย่างอ่านก่อนตัดสินใจซื้อนะคะ***