พลิกชะตาฟ้า ท้าชะตารัก (ภาค 2)

หนึ่งบุรุษต้องคำสาป ตามหาความฝัน
หนึ่งสตรีแสวงรัก มาเข้าค่ายทหาร
รอนแค้นสองตระกูล...บาดหมางล้ำลึก
ความสุข ความเศร้า ที่ต้องจับมือกันก้าวผ่าน

"วันนี้ ข้าจะควักลูกตาของท่าน!!"

นางบอกเสียงกร้าว เขาจ้องหน้านางนิ่ง ไม่สะท้านสะเทือน หรือหวาดหวั่น กลับตอบขรึมๆ

"ไม่พอหรอก นอกจากควักตาแล้ว ยังต้องตัดมือ เสียบอก ลอกหนัง และควักหัวใจของข้าด้วย เพราะทุกสิ่งทุกอย่างนั้น ล้วนสัมผัสถูกตัวเจ้าหมดแล้ว!"

"ท่าน...!!"

นางร้องอย่างอับอาย หน้าแดงก่ำ ด้วยอารมณ์ชั่ววูบ เสือกแทงมีดสั้นเข้าใส่คอหอย มิคาด เขาไม่หลบหลีก ถอยหลัง กลับหลับตา เชิดคอให้นางลงมือ ปลายมีดจึงเฉือนเข้าเนื้อเล็กน้อย มีหยดเลือดรินไหล หากไม่เพราะนางยั้งมือไว้ทัน เขาคงบาดเจ็บสาหัสกว่านี้

"ฟ่านหลาง...!"

ตกตะลึงอย่างใจหาย มีดนั้นเฉือนเนื้อเขา หากนางรู้สึกเหมือนเฉือนหัวใจตัวเอง

"ทำเถอะ เจ้ามาเพื่อเรียกร้อง ข้าก็พร้อมจะชดใช้ ส่วนใดที่ล่วงเกินเจ้าไป ข้าพร้อมใช้คืนความอับอายทั้งหมด เจ้าเอามันไปได้เลย"

"ท่าน...ท่านคิดว่าข้าไม่กล้าหรือ"

"ข้าคิดว่าเจ้าควรจะต้องกล้า เพราะเจ้าเป็นผู้หญิงที่ดีงาม เพราะเจ้าเป็นกุลสตรี เพราะเรื่องที่เกิดขึ้น ไม่น่าให้อภัย ที่ข้ายังมีชีวิตอยู่ เพื่อรอการลงโทษจากเจ้า ข้าโกรธตัวเอง ข้าแค้นตัวเองที่ล่วงเกินเจ้า ข้าไม่มีข้อแก้ตัว ไม่มีคำอธิบายใดๆ ลูกผู้ชายทำแล้วต้องกล้ารับ ข้าฟ่านหลางเกิดมาไม่เคยละอายใจเยี่ยงนี้ เป็นครั้งแรก...ที่ข้า...ควบคุมตัวเองไม่ได้"