หนี้สวาท (Owned by Him)

ชวิศ...เขาเป็นเจ้าหนี้ซาตานที่อยู่ในคราบเทพบุตร
พวงชมพู...เธอเป็น ‘หนี้สวาท’ ของเขาเท่านั้น
------------------------------------------------------------------------------------------------------
“ทำไม นี่มันเรื่องอะไรถึงต้องมาปั้นปึ่งใส่ผัว”
“คุณไม่ใช่ผัวฉัน และฉันก็เป็นแค่ผู้หญิงขัดดอกที่ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับคุณอีก”
“ขึ้นรถ...”
“ไม่ค่ะ ฉันใช้หนี้จนหมดแล้ว เราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก!” เธอทั้งแกะทั้งสะบัด แต่ไปๆ มาๆ คนตรงหน้ากลับรวบแขนทั้งสองข้างของเธอเอาไว้จนแน่น
“แน่ใจว่าจะพูดแบบนี้” เขาโน้มลงไป ก่อนจะจูบปากจิ้มลิ้มอย่างแม่นยำ
แล้วความรู้สึกก็ช่างชัดเจน เขาคิดถึงเธอ และก็มั่นใจว่าการที่เธอยอมจูบตอบก็คือเธอกำลังคิดถึงเขา
ปากโรมรันเข้าใส่กันอย่างต่อเนื่อง แล้วไม่นานมือบางก็ผวากอดท้ายทอยเขาแน่น
พวงชมพูเกลียดความใจง่ายของตัวเอง เธอควรจะปัดป้อง แต่กลับเต็มใจ และก็กระตือรือร้นที่จะจูบตอบจนร่างกายกลับมาแนบชิดกันอย่างไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้
จูบจนเหมือนจะหมดลม แล้วไม่นานใบหน้าหล่อเหลาก็ถอนจูบออกห่าง มือกว้างยังคงเคล้นคลึงมาที่ปลายคางของเธอเบาๆ
มันเป็นเสี้ยววินาทีเรียกสติ แล้วพอเขาจะโน้มลงมาจะจูบซ้ำ ก็เป็นเธอที่รีบผลักไสให้พัลวัน
“อย่าค่ะ” เธอยันบ่ากว้าง ก่อนจะรีบถอยหนีไม่ยอมให้เขารวบเข้าไปในวงแขนได้อีก
พอแล้ว...ทุกอย่างควรจะจบลงเสียที
แค่นอนด้วยกันแลกหนี้มันก็ทำลายหัวใจเธอไปจนหมดสิ้นแล้ว ไม่เหลือแม้แต่ความเป็นตัวของตัวเอง ไม่เหลือแม้แต่ศักดิ์ศรีของความเป็นผู้หญิงดีๆ ที่อยากรอใครสักคนที่รักตัวเอง
“ทำไมหวงตัวกับพี่ หนีกลับไปกับพ่อแม่ ไม่รับโทรศัพท์ ปิดเครื่องหนี สรุปที่ผ่านมามันไม่ได้มีค่ามากกว่าแค่นอนด้วยกันแลกหนี้สินะ” ชวิศอดที่จะตัดพ้อออกมาบ้างไม่ได้ ที่ผ่านมาเป็นเดือนๆ นี่ไม่มีความหมายสำหรับเธอเลยเหรอ
“ค่ะ ก็คงตามนั้น...” ใจมันสั่นหวั่นไหวไปหมด ทั้งน้อยใจ เสียใจ และก็บรรยายไม่ถูก
“งั้นเท่าไหร่”
“เท่าไหร่? คุณหมายความว่ายังไงคะคุณชวิศ”
“ก็จะไปนอนด้วยกันนี่จะคิดเท่าไหร่!”