แรงอธิษฐาน รักข้ามภพ

ภาพบ้านเมืองสมัยอยุธยาตอนต้น "พลอยไพลิน" เธอสัมผัสได้ว่าเคยอยู่ที่นี้มาก่อน ชุมชนเรือนแพริมแม่น้ำเจ้าพระยา ตลาดการค้าที่เฟื่องฟูมั่งคั่งทั้งชาวสยามและชาวต่างชาติ
"ช่วยฉันด้วย! ช่วยฉันด้วยนะคะ ฉันหนีมาจากพวกกลุ่มคนนั้นเขาจะพาฉันไปขายที่หัวเมืองทางใต้"
"หลบไปอีทาส มิใช่กงการอะไรของพวกกูที่จะข้องเกี่ยว กับการค้าทาสของพวกมัน"
"ฉันถูกขายมาโดยไม่ได้เต็มใจ ฉันไม่รู้เรื่องอะไรเลยเขาจับฉันมา พวกคุณช่วยฉันด้วยเถอะนะ"
"อีนี่ท่าจะบ้า ดูซิ! เนื้อตัวก็สกปรกไม่รู้ไอ้พวกนั้นจะเอาไปขายได้ราคาอะไร"
"ฉันไม่ได้บ้านะ! สภาพฉันหนีไอ้พวกค้าทาสคลุกดินคลุกโคลนมา สภาพมันเลยเป็นแบบนี้"
พลอยไพลินตวาดแหวใส่ด้วยความโมโห
"แม่พลอย..แม่พลอยของพี่..เจ้าหายไปอยู่ ณ ที่แห่งใดหรือเจ้าทิ้งพี่ไปแล้ว จักให้พี่รอกี่ร้อยกี่พันปีหรือภพชาติใดก็ตาม ที่จักตามเจ้าไปทุกที่..แม่พลอยของพี่..