ดุจตะวันส่องใจ (you are my light)

คนหนึ่งหวังเพียงได้จมอยู่กับรักในอดีต
ขณะที่อีกคน ยอมทิ้งทุกสิ่งเพียงเพื่ออยากรักเธอ

___________________________________________________

หากเปรียบความทุกข์ เป็นเหมือนช่วงเวลากลางคืน มนุษย์เราก็คงต้องทุกข์ไม่รู้กี่ครั้งจนกว่าการเดินทางจะจบลง แต่ให้คิดไว้แค่ว่าหากข้ามคืนนี้ไป เราก็จะได้พบกับแสงสว่างอีกครั้งในเช้าวันใหม่

คำกล่าวนี้อาจจะได้ผลสำหรับทุกคน แต่ไม่ใช่สำหรับ เชอริณ ที่เมื่อคนรักจากไป ก็เหมือนโลกทั้งใบล่มสลายลง ชีวิตมีเพียงความหนาวเหน็บ ไม่มีทั้งแสงเดือนดาว ไร้เงาของดวงตะวัน

จนกระทั่ง ร้อยเอกเขตต์ตะวัน นายทหารรบพิเศษนายนั้นได้เดินเข้ามา ความคาดหวังว่าเขาจะเป็นดุจดั่งพระอาทิตย์เที่ยงคืนก็เป็นอันต้องจบลง เพราะเธอค้นพบว่า...การตายของอดีตคนรัก เขา มีส่วนเอี่ยวในเรื่องนี้ และจงใจปกปิดมันไว้ภายใต้รอยยิ้มและหัวใจอันดื้อดึงเพื่อร้องขอความรักจากเธอ

จริงอยู่...เขาคือดวงตะวัน หากแต่เป็นดวงตะวันที่เธอไม่อาจอยู่ใกล้ไปมากกว่านี้ เพราะมันพร้อมจะแผดเผาทุกสิ่งรอบตัว ไม่เว้นแม้แต่หัวใจเธอเอง!



**ตัวอย่างจากเนื้อเรื่อง**

"ชีวิตผมไม่เคยเลือกอะไรได้ แต่ตอนนี้ผมเลือกคุณ สิ่งที่ผมทำได้ดีที่สุดหลังจากนี้ก็คือการดูแลคุณ"

"..."

"และผมจะทำ ไปจนกว่าวันสุดท้ายในชีวิตผมจะมาถึง"

ชายหนุ่มคุกเข่าลงนั่งกับพื้นดินเสมือนตัวเองเป็นเพียงกรวดดินเล็กๆ ที่สมควรอยู่ให้ต่ำกว่าเธอระดับหนึ่งเสมอ เธอเสียใจและบอบช้ำกับเหตุการณ์ในอดีตมามากแล้ว เขาไม่อยากให้เรื่องของเขาต้องไปย้ำความเจ็บปวดเธอขึ้นมาอีก ไม่อยากเห็น...น้ำตาแม้สักหยดของเธอ

"เชอริณ คุณลืมไปได้ไหมว่าวันนี้คุณได้ยินอะไร จำไว้แค่ว่าผมคือเขตต์ตะวัน ผู้ชายที่จะตามดูแลปกป้องคุณไปทุกที่ เพราะผมรักคุณมากๆ รักอย่างไม่มีข้อแม้ ไม่มีเงื่อนไข ไม่มีเหตุผลอื่นใดนอกเหนือทั้งนั้น นอกจาก...รักคำเดียว"

หญิงสาวเงยหน้ามองท้องฟ้าท่ามกลางความมืด ในชีวิตเธอที่ผ่านมานั้นเหมือนช่วงเวลากลางคืนอยู่ตลอดเวลา เป็นกลางคืนที่ไม่มีแสงจันทร์ และไม่มีดวงดาวคอยให้แสงสว่างแม้สักดวง กระทั่งมาเจอเขาที่เหมือนเป็นกัลยาณมิตรที่ดีต่อกัน เขาคอยให้กำลังใจ ให้ความอบอุ่นจนเธอรู้สึกว่าช่วงเวลาที่มืดมิดมันย่อมผ่านไปได้ด้วยแสงสว่างจากเขา

แต่ครั้งนี้...เหมือนเธอจะมองผิดไป

เขาคือดวงตะวันจริงนั่นแหละ แต่เป็นดวงตะวันที่ไม่อาจอยู่ใกล้ไปมากกว่านี้ เพราะมันเป็นดั่งไฟที่แผดเผาทุกสิ่งรอบตัว และเธอก็กำลังคือสิ่งนั้น

"อย่าให้ฉันต้องหลอกตัวเองเลยค่ะ ในเมื่อฉันได้ยินอยู่กับหู ว่าพี่ต้นต้องตายไปเพราะสาเหตุอะไร"

คิดมาถึงตรงนี้เชอริณก็หันหลังให้เขา เพราะไม่อยากทนเห็นอะไรเกี่ยวกับเขาอีก แม้มันจะมืดเกินกว่าจะมองเห็นสีหน้า แต่มองเพียงเงาเธอก็ยังจำได้ว่านั่นคือเขตต์ตะวัน ซึ่งเธอไม่อยากให้มันเป็นอย่างนั้นอีกแล้ว

ร่างเล็กกลั้นใจเดินห่างออกมา แต่ถึงอย่างนั้น...เสียงของเขาก็ยังคงดังตามหลัง อีกทั้งยังสะท้อนเข้าไปในหัวใจราวกับจะควานหาความรู้สึกเดียวกันกับที่เขารู้สึกอยู่

"สิ่งที่ผมเคยถาม...คุณจำเอาไว้นะเชอริณ ไม่ว่าผมจะเป็นหรือตาย ผมยังรอฟังคำตอบจากคุณเสมอ"

--------------------------------------------------------

** กรุณาโหลดตัวอย่างก่อนกดซื้อนะคะ ขอบคุณจากใจค่ะ
*** ราคา IOS แพงกว่าราคาหน้าเว็บนะคะ แนะนำให้ซื้อผ่านหน้าเว็บแทนจ้า


** หมายเหตุ **
ไรต์มีการเปลี่ยนแปลงนามปากกาจากลัลล์นรามาเป็นสรัลมินท์นะคะ ขอฝากนามปากกาสรัลมินท์ไว้ให้คุณนักอ่านติดตามเพิ่มอีกสักนามนะคะ ขอบคุณทุกท่านที่ให้การสนับสนุนมาโดยตลอดค่ะ