ไฟร่านราคี HOT IS LOVE

ไลลา ชื่อเราเองทุกคนคงรู้จักชื่อเรากันแล้วนะคะงั้นขอแนะนำเหล่าพ้องเพื่อน เลวๆร่านๆของไลลาเลยละกันค่ะ คนแรกเลยค่ะสาวนักล่าแต้ม ธชา ล่าตั้งแต่ปีหนึ่งจนปีสองก็ยังไม่หยุดที่ผู้ชายคนไหน ไม่ต้องถามไถ่ให้มากความเหตุผลง่ายๆ ความเสียใจจากรักคนไม่มีใจ ปัจจุบันนางเลย ฟันทิ้งฟันขว้างผู้ชายเป็นว่าเล่น
"มึงแอบนินทาอะไรกูในใจป่ะไลลา" นั้นมันยังจะรู้ทันอีกอีนี้เซ็กส์จัดไม่พอ ซิกเซ็นเสือกไวอีกอีห่าราก
"ใครนินทาอะไรมึง มึงอ่ะคิดมากใช่ไหมเรนิจ้า" หันไปหาตัวช่วยเรื่องชั่วๆขอให้บอกนาง นางโครตจะสนับสนุนเพื่อนทั้งกลุ่ม เรนิ นางเป็นสาวชั่งยุ ยุจนยัย ธชา กลายเป็นนักล่าแต้มเพราะการปลอบใจแบบผิดๆ ของมันนี้แหละ
"มึงก็แบบนี้ทุกทีไลลา หันไปพึ่งคนชั่วๆแบบอีเรนิตลอด" นั้นๆๆ ยังไปไม่ถึงไหน เมลินคนปากจรจัดตามธรรมชาติโดยไม่มีเอฟเฟ็กซ์ใดๆมาส่งเสริมก็แทรกขึ้นมาแขวะฉันค่ะ มันหน้าเอามือตบปากแตกซะจริงเชอะ
"วีราจ้า" พอฉันเอ่ยเรียกมันเท่านั้นแหละตาโตเท่าไข่ห่านก็ขึงขังใส่ฉันทันทีเหมือนมันรู้ทัน มันก็รู้ทันจริงๆนั่นแหละ ผู้หญิงอะไรโครตเย็นชาแต่เรื่องเซ็กส์นางไม่แผ่วนะจ๊ะ ทำไมถึงรู้นะหรอฮ่าๆๆ ไม่รู้ว่าจะบอกว่ามันเป็นความโชคดีของไลลาหรือโชคร้ายของยัยน้ำแข็งวีราดี บังเอิญกะจะไปเชอร์ไพร์สวันเกิดนางล่วงหน้าโดยไม่มีการนัดหมายใดๆ แต่ดันเจอนางเชอร์ไพร์ส กลับซะงั้น พูดแล้วก็เจ็บใจไม่หายแทนที่จะไล่ไอ้พี่ผู้ชายคนนั้นกลับไปมันเสือกไล่เพื่อนอย่างฉันกลับ เหตุผลง่ายๆของมันคือ มันไม่อยากอารมณ์ค้างค่ะ อีดอกกูเนี่ยค้างคาใจตั้งแต่วันนั้นจนทุกวันนี้ยังไม่ได้คำตอบจากมันเลยเถอะ
"หุบปากไปเลย" ดูๆๆ ดูมันตอกย้ำเชอะไลลาจะไม่แคร์ซิๆๆ
"คืนนี้พวกมึงไปปะ" มันเป็นใครไปไม่ได้เลยนอกจาก ธชา แม่งเล่นชวนไปผับอาทิตย์ละสี่วัน ไปจนมันจะเป็นบ้านหลังที่สองของมันไปละ แล้วที่พีคกว่านั้นคืนมันดันไปฟันเจ้าของผับและยังเป็นเสือผู้หญิงอย่างพี่มาร์ค ที่อยู่ปี4 ทุกวันนี้มันหลบหน้าพี่มาร์คแบบสุดๆ
"กูไปด้วย" ฉันผู้ที่นานๆที่จะหาเหยื่อมาเสพสมก็รีบเสนอตัวเองทันที
"ไลลาเพื่อนรัก" แหมอีดอกเปลี่ยนอริยาบทไว้มากจะเมลิน
"มึงจะบอกว่าจะไปด้วยว่างั้น" ฉันหันไปมองหน้ามันทันทีที่มันพูดเสียงออดอ้อนมาทางฉันคงไม่พ้นการพนันฉกชิงผู้ตามเคย เกมส์พวกนี้ที่เอามาเล่นกับพวกมันจนเบื่อละ
"ใช่จ้ามึงหมายตาคนไหนเดียวเรามาแข่งกัน" เห็นไหมคะอีนี้มันวอนไปชะทุกอย่าง ปากวอนตีนมากค่ะเพื่อน
"เรนิ วีรา ว่าไงคะซิส" ธชาหันไปถามคนที่นั่งเงียบทั้งสองคน
"คุณหนูเรนิอย่างกูไม่เคยพลาดของดีค่ะ" นั้นคือการตอบตกลงที่ยาวนานและเสียเวลากับคนอย่างมันค่ะ แต่ก็เอาเถอะเดียวก็จะชินไปเอง
"กูไปได้" แหมคุณวีราคิดว่าจะไม่ไปแล้วแอบกกผู้ช้ะอีก ตอนนี้ฉันทำได้แค่แอบคิดเรื่องของนางวีรายัยเย็นชา เหอะ
"ดีมากค่ะเพื่อนๆ ป่ะขึ้นเรียนกันเถอะ" ธชาพอได้คำตอบรับจากทุกคนมันก็ยิ้มหน้าตาบานระรื่นขึ้นไปเลยโดยไม่สนใจเพื่อนๆที่เดินตามตูดมันต้อยๆๆ เนี่ย