พายุรัก กับดักเสน่หา

พลอยญาวีแทบช็อกเมื่อเปิดดูคลิปวีดีโอจากโทรศัพท์มือถือ.....ให้ตายเป็นไปไม่ได้นี่ราไปนอนกับไอ้หมอนี่มาตั้งแต่เมื่อไหร่กรี๊ดๆๆ...พระเจ้าช่วยลูกด้วย....ใครก็ได้บอกทีสิว่ามันไม่จริงฉันเสียตัวให้กับชายแปลกหน้า…...
------------------------
“ใช่..ผมต้องการแก้แค้นให้กับพี่สาว แต่ก็ไม่ถึงกับต้องลักลับผู้หญิงขณะนอนหลับสักหน่อย ผมโกรธแค้นนายรันไอ้สารเลวคนนั้นมันสมควรได้รับกรรมที่มันทำเอาไว้ มันควรเจ็บอย่างที่ครอบครัวผมต้องเจ็บ แต่พลอยญาวีไม่ได้เป็นคนทำ เธอไม่รู้เรื่องด้วยอันที่จริงผมใช้เธอทำร้ายคนอื่นแค่นี้ก็รู้สึกว่าตัวเองเลวมากแล้ว”
“ถ้าอย่างนั้นแปลว่านายไม่คิดจะเอ่อ...แล้วนายจะให้ถอดเสื้อผ้าเธอออกเพื่อทำอะไรหรือครับ” “เอาน่า แค่สองสามนาทีเดี๋ยวก็เสร็จรับรองเธอจะไม่บอบช้ำและไม่ทันรู้ตัว” วาโยมองหญิงสาวผิวขาวร่างบางด้วยสายตาลุแก่โทษ “แค่สองสามนาทีเท่านั้นเองหรือคะ” ริษาใบหน้าร้อนผ่าวเพราะคิดเตลิดไปไกล เธอไม่คิดว่านายหนุ่มสุดหล่อจะไวขนาดนั้น “ยังหนุ่มยังแน่น ทำไมนกกระจอกยังไม่ทันกินน้ำก็..”
“ความรักมีหลากหลายรูปแบบ ทั้งสุข ทั้งทุกข์ ผิดหวังและสมหวัง แต่ใครจะเชื่อว่าชายหนุ่มที่มาพร้อมกับพายุแห่งความโกรธเกรี้ยวที่พร้อมจะทำลายทุกสิ่งทุกอย่าง จะยอมหมอบราบคาบแก้วให้กับหญิงสาวที่เขาเห็นว่าเธอเป็นเพียงเหยื่อล่อ”