เลื่อมลายหงส์ เล่ม 2 (จบ)

แสนสรวงนึกขำตนเองเมื่อรู้ว่า ถึงเขาจะไม่ได้พบปั้นหยาไม่ได้เห็นหน้าเธอ เขาก็อยากได้ยินเสียง อยากพูดด้วย
ซึ่งเขายังไม่เคยมีความรู้สึกอย่างนี้กับใครมาก่อน
แม้แต่มาลาตีที่ได้ชื่อว่าเป็นคนรักของเขา

‘เราเป็นอะไรไป นี่น่ะหรือความรัก ใครรู้เข้าคงพากันขำที่อาจารย์แสนสรวงมีความรู้สึกราวกับเด็กหนุ่มวัยรุ่นที่เพิ่งริรัก’