ฮองเฮาตัวร้าย จอมใจจักรพรรดิ

“คืนนี้...ได้หรือไม่”
พลันนั้นใบหน้าของซือเย่วก็แดงก่ำ ประโยคที่ไม่ได้เจาะจงแต่นางกลับเข้าใจความหมาย เขาไม่ได้บังคับแต่ถามความสมัครใจ สายตาเร่าร้อนที่ส่งมาทำเอานางเม้มปากแน่น ต้าเจิงเห็นนางยังไม่เอ่ยปฏิเสธจึงคิดหยั่งเชิงด้วยการโน้มลงไปคลอเคลียอยู่ข้างแก้ม ใช้ปลายจมูกและริมฝีปากอุ่นชื้นสัมผัสแผ่วเบาจนทั้งร่างของนางสั่นสะท้านน้อยๆ ขนอ่อนทั่วสรรพางค์กายลุกชูชัน
“ว่าอย่างไร ได้หรือไม่เย่วเอ๋อร์”
“มะ...หม่อมฉัน...”
“อย่าปฏิเสธเราเลย เรารักเจ้าจนแทบจะอดทนไม่ไหวอยู่แล้ว” สิ้นเสียงเขาก็ขบเม้มที่ติ่งหูของคนใต้ร่างเบาๆ